مورخین گفته اند: ولید بن عقبه شراب خورد و نماز جماعت صبح را چهار رکعت خواند و در رکوع و سجودش مى گفت: «إشرب واسقنی»، سپس در محراب قى کرد. آنگاه نماز را سلام داد و گفت: برایتان زیادتر بخوانم؟ لکن عثمان بجای ولید، شهود را تازیانه زد، پس شهود پیش على آمدند و شکایت کردند. آن حضرت به عثمان گفت: «حدود را تعطیل کردى و گروهى را که علیه برادرت شهادت دادند تازیانه زدى و حکم خدا را تغییر دادى، در حالى که عمر گفت: بنى اُمیّه و خصوصاً خاندان ابو معیط را بر مردم مسلّط نکن».

ابوهریره به خاندان «ابوالعاص» و امویان دیگر علاقه‌مند بود. با «مروان» رابطه برقرار نمود و به خاندان «ابو معیط» نزدیک شد. پس از جریان « یوم الدار» که همراه عثمان در میان محصوران بود، به نان و نوایی رسید. فتنة «يوم الدار» براي او فرصت خوبي بود که با ملحق شدن به محاصره شدگان، خويش را در نزد امويان عزيز گرداند. او گذشته از اينکه براي امویان حديث مي ساخت، سخن رسول(ص) را بر عکس و به سود آنها بيان مي کرد.