گروهى از علماى اهل سنت كه در علم حديث تخصص دارند به تواتر احاديث در موضوع مهدويت تصريح نموده اند كه به عنوان نمونه به افراد زیر اشاره می شود: ابن قيم جوزيه در المنار المنيف في الصحيح و الضعيف، جلال الدين سيوطى در الحاوي للفتاوي، ابن حجر هيتمى در الصواعق المحرقة، تفتازانى در شرح المقاصد في علم الكلام، شيخ ناصر الدين البانى، قاضى شوكانى و ... .

شیعه به پیروى از روایات ائمه(ع)، «حَىَّ عَلى خَیْرِالْعَمَلِ»  را جزء اذان دانسته و بلال هم در اذان صبح آن را مى گفت، گروه زیادى از صحابه هم در اذان آن را مى گفتند. اما عمر در زمان خلافتش دستور داد این جمله را از اذان حذف کنند، محققان اهل سنت هم این را قبول دارند، سعد تفتازانى در حاشیه بر شرح عضدى گفته: عمر بن خطاب خطبه خواند و گفت: اى مردم! سه چیز در روزگار پیامبر خدا(ص) بود که من از آنها نهى مى کنم و بر آنها کیفر مى دهم: یکى متعه زنان، دیگرى متعه حج و سومى «حَىَّ عَلى خَیْرِالْعَمَلِ».

بسیاری از علماى اهل سنت حدیث ثقلین را تصحیح کرده اند. سندى محدّث، در شرح روایت مسلم مى گوید: پیامبر(ص) از قرآن و اهل بیت(ع) به ثقلین که به معنی شیء با ارزش است، تعبیر مى کند... و اوصاف قرآن در مورد اهل بیت(ع) صادق است. تفتازانى مى گوید: از حدیث به خوبى استفاده مى شود که اهل بیت بر تمام مردم برترى دارند. شوکانى نیز در ردّ کسانى که معتقدند آل پیامبر(ص) همه امّتند، مى گوید: از حدیث ثقلین خلاف آن استفاده مى شود؛ زیرا اگر مقصود تمام امّت باشد لازم مى آید که مردم به خود تمسک کنند که قطعاً باطل است.

نخستین کسى که بر خلاف اجماع حدیث غدیر را ردّ کرده، ابن حزم اُندلسى بود و بعد از او ابن تیمه بود که برای خدشه ناک کردن این حدیث تلاش فراوانی کرد. پس از او عدّه اى مانند تفتازانى، قاضى إیجى، قوشجى، جرجانى و ابن حجر از وى تقلید نموده و بر دروغ و افترا افزوده اند.

در این روایت رسول خدا(ص) اطاعت مطلق از قرآن و اهل بیت(ع) را براى همه مسلمانان واجب مى‌کند و دستور به اطاعت مطلق، دلالت بر عصمت مى‌کند؛ زیرا محال است خداوند دستور به اطاعت مطلق از کسى را بدهد که مى‌داند احتمال خطا و اشتباه در گفته‌هاى آن شخص وجود دارد. همچنین جمله «هیچگاه از یکدیگر جدا نخواهند شد و با یکدیگر مخالفت نخواهند کرد» نیز عصمت ائمه(ع) را ثابت مى‌کند.