معاويه دستور داده بود که دست چند دزد را قطع کنند، نفر آخر از او درخواست بخشش کرد. معاويه گفت: وقتى دست رفقايت را قطع كردم، با تو چه رفتاری داشته باشم؟ مادر دزد گفت: این را هم جزء گناهانى قرار ده كه از آن توبه خواهى كرد و او را رها كن؛ پس معاويه رهايش كرد و اين حدّ از حدودی بود كه در اسلام ترك مى شد.

شخصی نزد معتصم عباسی به دزدی اعتراف کرد و معتصم خواست حدّ دزد را اجرا کند، لذا از فقها پرسید: دست دزد از كجا بايد قطع شود؟ بعضی گفتند از مچ و دلیلشان آیه تیمم بود که در آن دستور به مسح دست تا مچ داده شده است، و بعضی گفتند از آرنج و دلیلشان آیه وضو بود که دستور به شستن دست تا آرنج داده است. معتصم از امام جواد(ع) خواست نظرشان را اعلام کنند و ایشان فرمودند: فقط انگشتان قطع می شود، چون کف دستها جزء اعضای سجده است و قرآن می فرماید: «سجده گاهها متعلق به خداوند است...» و آنچه براى خداست، قطع نمى شود.