عمده ترين اشكال در مسئله «تجسّم اعمال»، محو و نابودي عمل بعد از وجودش است و لذا آثارى از سخنان و گفته ها و اعمال گذشته ديده نمى شود. پاسخ اين است كه امروزه ثابت شده هيچ چيز در جهان از ميان نمى رود حتّى اعمال انسانها. از طرفي ديگر ميان «مادّه» و «انرژى» رابطه نزديكى برقرار است؛ يعنى «مادّه» همان نيروى متراكم و فشرده است و «نيرو» همان مادّه گسترده. با تلاش دانشمندان، قانون بقاء مادّه، تبديل به قانون بقاء «مادّه - انرژى» شد و اصل بقاء مادّه متزلزل گرديد و اصل بقاء مجموعه مادّه - انرژى جانشين آن گشت. با اين توضيح، مشكل معاد و «تجسّم اعمال» نيز حل مي شود.

در روايات شيعه و اهل سنت، مسئله «تجسّم اعمال» بازتاب گسترده اى دارد. از جمله در روايتي از پيامبر(ص) مي خوانيم: «اى قيس! تو همنيشنى خواهى داشت كه با تو دفن مى شود؛ در حالى كه او زنده است و تو با او دفن مى شوى در حالى كه تو مرده اى، اگر او گرامى باشد تو را گرامى مى دارد و اگر پست باشد تو را تسليم [بدبختى] مى كند. او فقط با تو محشور مى شود و تو نيز فقط با او و تنها از او سؤال مى شوى، پس آن را صالح قرار ده؛ چراكه اگر صالح باشد موجب آرامش تو است و اگر فاسد باشد مايه وحشت تو است و او، عمل تو است».

طبق آيات و روايات، روز قيامت ميزان هاى سنجش برپا مى شود و همه چيز از اعمال گرفته تا نيّات، خُلقيّات و عقاید انسان را می سنجند، تا اجراى عدالت امكان پذير شود. بر این اساس تاكيد شده كه هر روز به حساب اعمال تان رسيدگي كنيد تا حساب فرداى قيامت آسان شود. امام علی(ع) مى فرمايد: «براى اين كه در روز قيامت، در برابر ميزان و حساب گرفتار پشيمانى نشويد، در همين دنيا خودتان پيوسته اعمال و نيّات و اخلاق خود را بسنجید؛ كاستى ها را جبران نماييد و فزونى ها را شكر گوييد».