امام مهدى(عج) مانند همه پيامبران و رهبران راستين و شايسته الهى بسيار ساده زيست است؛ لباس هاى درشت و كم بها مى پوشد، خوراك خشك و ناگوار مى خورد و ...؛ زيرا رهبرى جامعه انسانى، چنين سيره و روشى را نيز لازم دارد و در فكر آسايش خلق بودن و لحظه اى براى آنان نياسودن، شرط اصلى آن است.

امام علی(ع) درباره اهمیّت حفظ کتاب و احکام الهی در نهج البلاغه مى فرمايد: «اى مردم! خدا را، خدا را، در نظر آوريد! در آنچه حفظ آن را درباره كتاب خود از شما خواسته است و حقوقى را كه نزد شما به وديعت گذارده، حفظ كنيد». سپس به بيان دليلى براى اين هشدار مهم پرداخته، مى فرمايد: «[اين به دليل آن است كه] خداوند شما را عبث و بيهوده نيافريده و مهمل نگذاشته و در جهل و نابينايى رها ننموده است؛ بلكه وظايف شما را دقيقاً تعيين فرموده و اعمال شما را مى داند و سرآمد عمرتان را مقرّر داشته است».

رهبران الهى حتى اگر به اوج قدرت مادى مى رسیدند، در نهایت تواضع و فروتنى خود را بنده کوچکى از بندگان خدا معرفى مى نمودند که در برابر اراده او هیچ قدرتى از خود ندارند. همچون حضرت سلیمان که مى گفتند: «هذا مِنْ فَضْلِ رَبِّی»؛ (این قدرت و شوکت از فضل پروردگار من است).