پاسخ اجمالی:
امام علي(ع) در حديثي، «وحي» را به هفت قسم «رسالت و نبوّت»، «الهام»، «اشاره»، «تقدير»، «امر»، «كذب» و «كارهاي خير» تقسيم نمودند.
پاسخ تفصیلی:
امير مؤمنان علي(عليه السلام) در پاسخ شخصى كه از لفظ «وحي» سؤال نمود، آن را به هفت قسم تقسيم نمود:
الف) وحى به معنی «رسالت و نبوّت»
«إِنَّا أَوْحَيْنا إِلَيْكَ كَما أَوْحَيْنا إِلى نُوحٍ وَ النَّبِيِّينَ مِنْ بَعْدِهِ وَ أَوْحَيْنا إِلى إِبْراهيمَ وَ إِسْماعيلَ وَ إِسْحاقَ وَ يَعْقُوبَ وَ الْأَسْباطِ وَ عِيسَى وَ أَيُّوبَ وَ يُونُسَ وَ هارُونَ وَ سُلَيْمانَ وَ آتَيْنا داوُدَ زَبُوراً»(1)؛ (ما به تو وحى فرستاديم؛ همان گونه كه به نوح و پيامبران بعد از او وحى فرستاديم؛ و نيز به ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و اسباط [پيامبران از فرزندانِ يعقوب] و عيسى و ايّوب و يونس و هارون و سليمان وحى نموديم؛ و به داود زبور بخشيديم).
ب) وحى به معنى «الهام»
«وَ أَوْحى رَبُّكَ إِلَى النَّحْلِ أَنِ اتَّخِذي مِنَ الْجِبالِ بُيُوتاً وَ مِنَ الشَّجَرِ وَ مِمَّا يَعْرِشُون»(2)؛ (و پروردگار تو، به زنبور عسل «وحى» [الهام غريزى] نمود كه از كوه ها و درختان و داربست هايى كه مردم مي سازند، خانه هايى برگزين).
ج) وحى به معنى «اشاره»
«فَخَرَجَ عَلى قَوْمِهِ مِنَ الْمِحْرابِ فَأَوْحى إِلَيْهِمْ أَنْ سَبِّحُوا بُكْرَةً وَ عَشِيّاً»(3)؛ (او از محراب عبادت به سوى مردم بيرون آمد؛ و با اشاره به آنها گفت: به شكرانه اين موهبت، صبح و شام خدا را تسبيح گوييد).
د) وحى به معنى «تقدير»
«... وَ أَوْحى في كُلِّ سَماءٍ أَمْرَها ...»(4)؛ (... و در هر آسمانى امر و برنامه آن آسمان را وحى و مقرّر فرمود ...).
هـ) وحى به معنى «امر»
«وَ إِذْ أَوْحَيْتُ إِلَى الْحَوارِيِّينَ أَنْ آمِنُوا بي وَ بِرَسُولي قالُوا آمَنَّا وَ اشْهَدْ بِأَنَّنا مُسْلِمُونَ»(5)؛ (در آن هنگام كه حواريون گفتند: اى عيسى بن مريم! آيا پروردگارت مي تواند مائدهاى از آسمان بر ما نازل كند؟ او در پاسخ گفت: از شك و ترديد در قدرت خدا بپرهيزيد اگر با ايمان هستيد!).
و) وحى به معنى «كذب»
«وَ كَذلِكَ جَعَلْنا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا شَياطينَ الْإِنْسِ وَ الْجِنِّ يُوحي بَعْضُهُمْ إِلى بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُوراً ...»(6)؛ (اين گونه در برابر هر پيامبرى، دشمنى از شياطين انس و جنّ قرار داديم؛ آنها به طور سرّى سخنان ظاهر فريب و بي اساس براى اغفال مردم به يكديگر القا مي كردند ...).
ز) وحي به معناي «كارهاي خير»
«وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنا وَ أَوْحَيْنا إِلَيْهِمْ فِعْلَ الْخَيْراتِ وَ إِقامَ الصَّلاةِ وَ إيتاءَ الزَّكاةِ وَ كانُوا لَنا عابِدينَ»(7)؛ (و آنان را پيشوايانى قرار داديم كه به فرمان ما، مردم را هدايت مي كردند؛ و انجام كارهاى نيك و برپاداشتنِ نماز و اداى زكات را به آنها وحى كرديم؛ و تنها ما را عبادت مي كردند).(8)،(9)
تا کنون هیچ نظری برای این مطلب درج نشده است.