پاسخ اجمالی:
امام صادق(ع) فرمود: اميرمؤمنان(ع) براى نيازمندى، پنج بار شتر خرما فرستاد و او شخصى آبرومند بود كه جز از امام(ع) از ديگرى سؤال نمى كرد. يك نفر خدمت حضرت بود، گفت: يا علی(ع) آن مرد از شما تقاضايى نكرد، وانگهى يك بار شتر او را كفايت مى كرد. امام فرمودند: «اگر به كسى كمك كنم بعد از آن كه سؤال نمايد، در اين صورت آن چه به او داده ام قيمت همان آبروى اوست كه ريخته است! هر كس چنين كارى با برادر مسلمان خود بنمايد، به خداى خويش دروغ گفته؛ زيرا براى همان برادر دينى خود درخواست بهشت مى كند؛ ولى از كمك مختصرى به مال بى ارزش دنيا مضايقه مى نمايد».
پاسخ تفصیلی:
امام صادق(عليه السلام) در حدیثی در ارتباط با انفاق بعد از درخواست فقیر می فرمایند: اميرمؤمنان(عليه السلام) براى نيازمندى، پنج بار شتر خرما فرستاد و او شخصى آبرومند بود كه جز از [حضرت] علی(عليه السلام) از ديگرى درخواست و سؤال نمى كرد. يك نفر خدمت حضرت بود، گفت: يا علی(عليه السلام) آن مرد از شما تقاضايى نكرد، وانگهى يك بار شتر او را كفايت مى كرد. امام فرمود: «لَاكَثَّرَ اللهُ فِى الْمُؤْمِنِينَ مِثْلُکَ ...» مانند تو در ميان مؤمنين هرگز زياد نشود! من مى بخشم و تو بخل مى كنى! اگر به كسى كمك كنم بعد از آن كه سؤال نمايد، در اين صورت آن‌‌چه به او داده ام قيمت همان آبروى اوست كه ريخته است! هر كس چنين كارى با برادر مسلمان خود بنمايد با توجه به نياز او و توانايى براى دستگيرى از او، به خداى خويش دروغ گفته؛ زيرا براى همان برادر دينى خود درخواست بهشت مى كند؛ ولى از كمك مختصرى به مال بى ارزش دنيا مضايقه مى نمايد؛ چنان كه بسيار اتفاق مى افتد بنده مؤمن در دعاى خود مى گويد: «اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ» ـ وقتى طلب مغفرت براى برادر خويش نمايد؛ يعنى براى او بهشت را درخواست مى كند، چنين شخصى دروغ مى گويد كه در زبان، بهشت را مى خواهد؛ ولى در عمل از [بخشيدنِ] مقدارى مالِ بى ارزش مضايقه دارد.(1)،(2)
تا کنون هیچ نظری برای این مطلب درج نشده است.