آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

امام علي(ع) در خطبه 96، به بخشی از برنامه های اجتماعی پیامبر(ص) اشاره کرده می فرماید: «خداوند به برکت وجود او، آتش فتنه ها را خاموش نمود و افراد دور افتاده را به هم نزدیک ساخت و دل های آنان را با هم اُلفت داد، ذليلان پاكدل [و محروم] را به وسيله او عزّت بخشيد و عزيزان [خودخواه] را ذليل ساخت».

امام علي(ع) در فرازی از خطبه 96 «نهج البلاغه» به بخشى از برنامه هاى اجتماعى پیامبر اسلام(صلى الله عليه وآله) اشاره كرده، مى فرمايد: (خداوند به بركت وجود او، كينه ها را مدفون ساخت و آتش فتنه ها و دشمنى ها را خاموش نمود، افراد دور افتاده را به وسيله او به هم نزديك و برادر ساخت و [گاه] نزديكانى را [كه در ايمان و هدف هماهنگ نبودند] از هم دور نمود)؛ «دَفَنَ اللهُ بِهِ الضَّغَائِنَ(1) وَ أَطْفَأَ بِهِ الثَّوَائِرَ(2) أَلَّفَ بِهِ إِخْوَاناً، وَ فَرَّقَ بِهِ أَقْرَاناً».
همان گونه كه «قرآن مجيد» در آيه 62 و 63 سوره «انفال» مى فرمايد: «هُوَ الَّذِي أَيَّدَكَ بِنَصْرِهِ وَ بِالْمُؤْمِنِينَ * وَ أَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ»؛ (او همان كسى است كه تو را با يارى خود و مؤمنان تقويت كرد و دل هاى آنان را با هم اُلفت داد). در آيه 103 سوره «آل عمران» مى فرمايد: «وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللهِ جَمِيعاً وَ لَا تَفَرَّقُوا وَ اذْكُرُوا نِعْمَتَ اللهِ عَلَيكُمْ إِذْ كُنْتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْوَاناً»؛ (و همگى به ريسمان خدا [قرآن و اسلام] چنگ زنيد و پراكنده نشويد و نعمت [بزرگ] خدا را بر خود به ياد آريد كه چگونه دشمن يكديگر بوديد و او ميان دل هاى شما الفت ايجاد كرد و به بركت نعمت او برادر شديد).
سپس به يكى ديگر از الطاف الهى به بركت وجود پيامبر(صلى الله عليه وآله) اشاره كرده، مى فرمايد: (خداوند ذليلان پاكدل [و محروم] را به وسيله او عزّت بخشيد و عزيزان [خودخواه] را ذليل ساخت)؛ «أَعَزَّ بِهِ الذِّلَّةَ، وَ أَذَلَّ بِهِ الْعِزَّةَ».
افراد با ايمان و با شخصيّت كه به خاطر تهي دستى در چنگال زورمندان بى ايمان گرفتار بودند، خداوند آنها را به بركت وجود پيامبر(صلى الله عليه وآله) عزيز ساخت و مديريت هاى مهمّ جامعه اسلامى را به آنها سپرد و زورمندان فاسد و بى منطق را از صحنه اجتماع بيرون راند.(3)