آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

خداوند با اشاره به حرمت مردار و ذبح حيوانات بدون ذکر نام خدا، مي فرمايد: «شياطين به دوستان خود القا مى كنند تا با شما به مجادله برخيزند». به عقیده برخی از مفسرین، آنان در مجادله می گفتند: «حيوان مردار را خدا كشته، و بهتر از حيوانى است كه ما مى كشيم، در واقع تحريم، بى اعتنايى به كار خدا است». روايات اين توجيه باطل را از تعاليم مجوس به مشركان قريش می داند.

در آيه 121 سوره انعام پس از اشاره به حرام بودن مردار و حيواناتى كه براى بت ها قربانى مى كردند، و يا گوشت هايى كه به هنگام ذبح حيوان، نام خدا بر آن برده نمى شود، مى فرمايد: (اين كار گناه است)؛ «وَ اِنَّهُ لَفِسْقٌ». سپس به توجيهات غلطى كه براى كار خود داشتند اشاره كرده، و مى افزايد: (شياطين به دوستان خود سخنانى مخفيانه القا مى كنند تا با شما به مجادله برخيزند و اگر از آنها اطاعت كنيد، مشرك خواهيد بود)؛ «وَ اِنَّ الشَّياطِينَ لَيُوحُونَ اِلى اَوْلِيائِهِمْ لِيُجادِلَوُكُمْ وَ اِنْ اَطَعْتُمُوهُمْ اِنَّكُمْ لَمُشْرِكُونَ».
مجادله باطل آنها [به گفته جمعى از مفسران بزرگ مانند مرحوم «طبرسى» و «ابوالفتوح رازى» و فى ظلال] اين بود كه مى گفتند: «اگر ما گوشت حيوانات مرده را مى خوريم به خاطر آن است كه خدا آن را كشته، و از حيوانى كه ما مى كشيم بهتر است، در حقيقت تحريم مردار يك نوع بى اعتنايى به كار خدا است». اين توجيه سخيف و باطل براى مردار خوارى، همان چيزى است كه شياطين انس و جن به دوستان خود القا مى كردند، تا به كمك آن به مجادله با كلام حق برخيزند، و گوشتهاى آلوده مردار را با گوشت پاكيزه حيوانى كه به نام خدا ذبح شده است مقايسه كنند، بلكه آن را برتر بدانند. از اين تعبير به خوبى استفاده مى شود كه اين گونه مجادله ها انگيزه شيطانى دارد. از بعضى روايات استفاده مى شود كه اين توجيه باطل را گروهى از مجوس در نامه اى به مشركان قريش آموخته بودند.(1)،(2)