آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

خداوند در آيه «بَلى مَنْ اَوفى بِعَهْدِهِ وَ اتَّقى فَاِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ» می فرمايد: «کسي که به پيمان خود وفا کند و پرهيزکاری پيشه نمايد، خدا او را دوست دارد». در اين آيه وفاي به عهد هم رديف تقوا شمرده شده است. تقوايی که بهترين توشه قيامت و معيار سنجش مقام انسان در پيشگاه خداوند و سبب ورود به بهشت است.

خداوند پس از نکوهش گروهى از اهل كتاب به سبب عدم رعايت امانت مى فرماید: (آرى كسى كه به پيمان خود وفا كند و پرهيزكارى پيشه نمايد [خدا او را دوست دارد] چرا كه خداوند پرهيزكاران را دوست مى دارد)؛ «بَلى مَنْ اَوفى بِعَهْدِهِ وَ اتَّقى فَاِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ».

در اينجا وفاى به عهد هم رديف تقوا شمرده شده، تقوايى كه بهترين زاد و توشه انسان در قيامت و سبب ورود به بهشت و معيار سنجش شخصيت و مقام انسان در پيشگاه خدا است. اين تعبير نشان مى دهد كه وفاى به عهد يكى از شاخه هاى مهم تقوا است و تعبير آيه درباره اين دو از قبيل ذكر عام بعد از ذكر خاص است.(1)