آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

انگیزه «تقلید» در انسانها متفاوت است. انسان عاقل و خردمند، در زمینه امور اعتقادی و فکری با هدف کشف حقیقت تقلید می کند؛ در واقع چون او دانش و تخصص اندک دارد و مسائل نظری دارای پیچیدگی های خاصی است و او قدرت تشخیص نظر صحیح از فاسد را ندارد با پیروی از متخصّص به دنبال درک حقیقت می رود. امّا برخی با انگیزه های غلط و اهداف ناصحیح از دیگران پیروی می کنند، این گروه گرچه ممکن است در آغاز مسیر صحیحی را برگزیده باشند، امّا به دلیل انگیزه های نادرست، از مسیر صحیح منحرف شده و به نتایج مطلوبی نمی رسند.

انسان از آن رو که دارای عقل و خرد و قوّه اندیشیدن است باید انگیزه اش از «تقلید» در حوزه امور اعتقادی و فکری و نظری، کشف حقیقت باشد؛ یعنی چون مسائلی را نمی داند و دانش او اندک است و از تخصص کافی برای فهم و درک آن مسائل برخوردار نیست و حتی در مواردی به جهت دشواری و پیچیدگی مسائل نظری، قدرت تشخیص و تمییز نظر صحیح از نظر فاسد را ندارد، باید از کسانی تقلید کند که در زمینه آن مسائل فکری و نظری تخصّص دارند و می توانند او را به حقیقت نایل سازند.

با کمال تأسف می بینیم برخی از انسانها با انگیزه کشف حقیقت از دیگران تقلید و پیروی نمی کنند بلکه با انگیزه های غلط و اهداف ناصحیح به دنبال دیگران راه می افتند؛ این گروه گرچه ممکن است اتفاقاً از آغاز مسیر صحیحی را برگزیده باشند، امّا چون اهداف صحیح و انگیزه های درستی ندارند و از کسانی که اهلیت و شایستگی ندارند پیروی می کنند از مسیر صحیح منحرف می گردند و در نهایت به نتایج نامطلوبی می رسند.

همچنین کسی که انگیزه او در تقلید از دیگری کشف حقیقت است، امّا توجّه و دقت کافی در گزینش و انتخاب متخصص نمی کند به نتیجه مطلوب دست نمی یابد.(1)