آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

برخی اشکال کرده اند که به خاطر حضور تركها و وجود درگیری داخلی حکومت عباسی، ديگر نيازي به تقيه كردن امام حسن عسكري نبود؛ چراكه دولت عباسيان به ضعف گراييده بود. در پاسخ باید گفت: گرچه حكومت عباسی با معارضين داخلى درگير بود؛ ولى همگى بر اين امر اتفاق داشتند كه بايد با اهل بيت(ع) و علويين مقابله و مبارزه نمود.

برخى مى گويند: در دولت عباسى از آنجا كه «اتراك»؛ (ترك زبان ها) در شؤون خلافت سيطره پيدا كرده بودند و عزل و نصب ها به دست آنها افتاده بود، لذا حكومت عباسيان به ضعف و سستى گراييده بود و نمى توانستند زمام حكومت را به دست داشته باشند، لذا موقعيت سياسى كه در عصر غيبت امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشريف) به وجود آمد توجيه گر خوف و تقيه بر آن حضرت نبود تا امام عسكرى(عليه السلام) او را مخفى بدارد.
در پاسخ بايد گفت:
1. اگر چه دولت عباسى در آن عصر نسبت به اولِ تأسيس آن از قوت آن چنانى برخوردار نبود؛ ولى فى نفسه دولت مقتدرى به حساب مى آمد.
2. از آنجا كه كفر همگى يك ملت واحد است، لذا گر چه حكومت عباسى با معارضين داخلى از قبيل اتراك درگير بودند؛ ولى همگى بر اين امر اتفاق داشتند كه بايد با اهل بيت(عليهم السلام) و علويين مقابله و مبارزه نمود.(1)