آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

بعضی از مسلمانان غربزده که داعیه علم و معرفت دارند، می گویند: مسلمانان تمایل داشتند مدینه فاضله اسلام که در زمان پیامبر(ص) بنیانگذاری شده بود جهانی شود؛ ولی یاس از رسیدن به این آرزو منجر شد به مهدویت و ظهور منجی معتقد شوند؛ در صورتی که خود قرآن و شخص پيامبر(ص) خبر از تحقق اسلام در سطح گسترده و در تمام روى زمين داده اند، نه اينكه مسلمانان بعد از يأس از فراگيرى اسلام به اين عقيده روى آورده باشند.

برخي ها اعتقاد دارند كه عقيده به مهدويّت، ناشي از پياده نشدن حكومت جهاني اسلام است. دكتر سلمان بدور [رئيس بخش فلسفه در دانشگاه اردن] درباره منشأ رواج پيدا كردن عقيده مهدويت در تاريخ مسلمين مى گويد: «حكومت پيامبر اسلام(صلى الله عليه و آله) صورت مجسم مدينه فاضله اى بود كه اسلام و اديان و مكاتب، نويد آن را داده بودند. آرزوى بسيارى از مسلمانان اين بود كه در همان عصر، اين مدينه فاضله در سرتاسر عالم گسترش پيدا كند؛ ولى اين آرزو تحقق نيافت و این فکر جهانی شدن اسلام هرگز از ذهن متفكرين اسلامى خصوصاً جامعه شيعه امامى بيرون نرفت لذا به اين عقيده روى آوردند».(1)
در پاسخ بايد گفت: خود قرآن و شخص پيامبر اكرم(صلى الله عليه و آله) خبر از تحقق اسلام در سطح گسترده و در تمام روى زمين داده است، نه اينكه مسلمانان بعد از يأس از فراگيرى اسلام به اين عقيده روى آورده باشند. دكتر عبدالجبار شراره مى گويد: «آنچه جاى تعجب است اينكه برخى از مدعيان علم و معرفت از قديم الايام و در اين زمان در صدد ايجاد تشكيك در جامعه اسلامى برآمده و موجبات تشويش افكار جامعه را فراهم كرده اند، و اين تنها به جهت قصور فهم آنان از درك اسرار اين عقيده (مهدويت) و مقاصد عالى آن است و يا اينكه اسباب و اغراض ديگرى دارند كه ما از آن آگاهى نداريم. از جمله اين افراد، مستشرقين و شاگردان آنانند از قبيل: جولد زيهر، فلهاوزن، فان فلوتن، مك دونالد، برنارد لويس، مونتگرى، وات و ماسينيون و ديگران از كسانى كه از افكار مستشرقين پيروى كرده اند، با وجود آنكه ادعاى مسلمان بودن دارند و خوشبختانه هيچ گونه دليل بر مدعاى خود ندارند؛ بلكه دليل بر خلاف مدعاى آنان دلالت دارد و نيز برهان آشكار و قطعى بر صحت عقيده مهدويت قائم است؛ زيرا به طور متواتر ثابت شده كه در آخرالزمان مهدى(عجل الله تعالی فرجه الشريف) ظهور خواهد كرد، همان گونه كه جماعتى از اهل سنت از قبيل برزنجى و شوكانى و ديگران بر تواتر آن تاكيد دارند ... ».(2)،(3)