آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

درباره «صَبْر جَميل»، مفسران تعبيرات مختلفى دارند؛ بعضى گفته اند: «صبر جميل، صبرى است كه نه بى تابى در آن باشد و نه شكايت نزد مردم». بعضى گفته اند: «صبر جميل آن است كه براى خدا باشد». پيامبر اكرم(ص) نيز در برابر اين سؤال كه «صبر جميل» چيست؟ فرمودند: «صبرى است كه شكايتى در آن نباشد».

درباره «صَبْر جَميل»، مفسران تعبيرات مختلفى دارند؛ بعضى گفته اند: «صبر جميل، صبرى است كه نه بى تابى در آن باشد و نه شكايت نزد مردم». بعضى گفته اند: «صبر جميل آن است كه براى خدا باشد». پيامبر اكرم(صلى الله عليه و آله) نيز در برابر اين سؤال كه «صبر جميل» چيست؟ فرمودند: «هُوَ الَّذِى لاَ شَكْوَى مَعَهُ»(1)؛ (صبرى است كه شكايتى در آن نباشد). بعضى نيز گفته اند: «صبر جميل آن است كه شكايت نزد خلق در آن نباشد و از آن جميل تر اين كه عَرض حالِ خود به خالق كند و با اين عَرض حال و پناه آوردن به او، حق عبوديت را انجام دهد». به همين دليل وقتى كه فرزندان حضرت يعقوب(عليه السلام) بر آن حضرت خرده گرفتند و گفتند: اين قدر ياد يوسف(علیه السلام) مكن، حضرت(علیه السلام) فرمودند: «قَالَ اِنَّمَا أشْكُوا بَثّى و حُزْنِى اِلَى اللّهِ وَ اَعْلَمُ مِنَ اللّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ»(2)؛ (من غم و اندوهم را تنها به خدا مى گويم، نه به ديگران و از خدا چيزهايى مى دانم كه شما نمى دانيد).(3)