آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

دو واژه «جود» و «سخاوت» - كه در مقابل «بُخل» قرار دارند - غالباً در يك معنى استعمال مى شوند؛ ولى گاه از بعضى كلمات استفاده مى شود كه «جود» مرحله بالاتر از «سخاوت» است؛ زيرا «جود» بخشش بدون درخواست است كه در عين حال شخص جواد، بخشش خود را كوچك بشمارد. به هر حال اين دو صفت از فضايل مهم اخلاقى هستند و هر اندازه «بُخل» نشانه پستى و حقارت و ضعف ايمان و فقدان شخصيت است، «جود» و «سخاوت» نشانه ايمان و شخصيت والاى انسان هستند.

دو واژه «جود» و «سخاوت» - كه در مقابل «بُخل» هستند - غالباً در يك معنى استعمال مى شوند؛ ولى گاه از بعضى كلمات استفاده مى شود كه «جود» مرحله بالاتر از «سخاوت» است؛ زيرا در تعريف «جود» گفته اند: «بخشش بدون درخواست است كه در عين حال شخص جواد، بخشش خود را كوچك بشمارد». گاه گفته اند: «جود، خوشحال شدن از درخواست مردم و شادگشتن به هنگام بخشش است». بعضى نيز گفته اند: «جود بخششى است كه مال را، مال خدا بشمرد و سائل را بنده خدا بداند و خودش را در اين ميان واسطه ببيند»؛ در حالى كه «سخاوت» معناى وسيع ترى دارد و هرگونه بذل و بخشش را شامل مى شود.

بعضى نيز گفته اند: «كسى كه بخشى از اموال خود را ببخشد و بخش ديگر را براى خود بگذارد، صاحب سخاوت است و كسى كه اكثر آن را ببخشد و مقدار كمى را براى خود بگذارد، داراى جود است». مطابق تمام اين تعريف ها «جود» مرحله بالاتر از «سخاوت» است. به هر حال «جود» و «سخاوت» از فضايل مهم اخلاقى هستند، هر اندازه «بُخل» نشانه پستى و حقارت و ضعف ايمان و فقدان شخصيت است؛ «جود» و «سخاوت» نشانه ايمان و شخصيت والاى انسان مي باشند.(1)