پاسخ اجمالی:
امام صادق(ع)، پنج صفت براى مؤمن بيان مىكند: پاكيزگى در كسب و كار، خوش خُلقى، پاكى درون، انفاق در راه خدا و كم حرفى از ويژگيهاي يك مؤمن است.
پاسخ تفصیلی:
قَالَ الإمامُ الصَّادِقُ(عليه السلام): «المُؤْمِنُ مَنْ طَابَ مَكْسَبَهُ وَ حَسُنَتْ خَلِيقَتُهُ وَ صَحَّتْ سَرِيرَتُهُ وَ أنْفَقَ الفَضْلَ مِنْ مَالِهِ وَ أمْسَكَ الفَضْلَ مِنْ كَلاَمِهِ»(1)؛
(امام صادق(عليه السلام) مى فرمايد: مؤمن كسى است كه كسب و كارش پاك و پاكيزه، اخلاقش خوب و درون نيّت و باطنش درست است، اگر اضافهاى بر نياز زندگى دارد، انفاق مىكند و اضافات سخن را حذف مىكند).
شرح حديث:
ادّعاى ايمان بسيار ساده؛ ولى رسيدن به حقيقت آن بسيار مشكل است. در اين روايت، امام(عليه السلام) پنج صفت براى مؤمن بيان مىكند:
1. پاكيزگى در كسب و كار
انسان بايد بداند درآمدش از كجاست؟ آيا حلال است يا حرام؟ بسيارند كسانى كه ادّعاى ايمان مىكنند؛ ولى نحوه معيشت آنها شبههناك است. در زمان ما عدّهاى هستند كه ادّعاى ايمان مىكنند؛ ولى در آخر سال، بازار سياه درست مىكنند و مردم را به زحمت مىاندازند تا درآمد بيشترى بدست آورند كه اين درآمد مشروع نيست و يا در امور مربوط به ارثيّه ها، دختران يا مادر را از ارث محروم مىكنند كه اين برنامه زمان جاهليّت است و يا صندوقهايى به نام قرضالحسنه با سود 28% و يا 30% به نام كارمزد درست كردهاند، در صورتى كه كارمزد حداكثر 2% مىشود و بيشتر از آن رباست. و يا مؤسّساتى مانند گلدكوئيست را راهاندازى مىكنند؛ در حالى كه آن يك نوع كلاهبردارى آشكار است.
2. خوش خُلقى
اخلاق مؤمن خوب است و با همسر، فرزند، همسايه، دوست و دشمن و ... خوش اخلاق و خوش برخورد است و اگر امر به معروف و نهى از منكر و ارشاد جاهل هم مىكند، با زبان خوب اين كار را انجام مىدهد.
3. پاكى درون
مؤمن، حُسن خُلقش تصنّعى نيست؛ ظاهر و باطنش يكى است و در باطن هم خيرخواه مردم است. درون او پاك است و حسود و بخيل نيست.
4. انفاق در راه خدا
مؤمن، اضافات اموالش را در راه خدا انفاق مىكند. كسانى هستند كه اموال خود را جمع كرده و بدون اينكه از آن استفادهاى بكنند تنها آن اموال را براى بازماندگانِ خود به جاى مىگذارند و در روز قيامت فقط بايد جواب اموال را بدهند؛ در حالى كه بهرهاى از آن نبرده اند.
بايد توجّه داشت وقتى انسان انفاق مىكند، ابتدا به دست خدا مىرسد. عدّهاى در ابتداى سال تمام لوازم منزل را نو مىكنند، در مقابل عدّهاى بايد حسرت بخورند، آيا اگر انسان وجدان داشته باشد دست به اين قبيل كارها مىزند؟
5. كم حرفى
مؤمن زياد حرف نمىزند، بدبختى انسان در زيادهروى در سخن گفتن است؛ چرا كه دشمنى ايجاد كرده و انسان را از خدا غافل مىكند و به سبب آن، انسان وارد جهنم مىشود.
اين روايت يك برنامه پنج مادّهاى است كه اگر پياده شود بسيار مؤثّر است. ما داراى چنين فرهنگ غنى و قوى هستيم.(2)
تا کنون هیچ نظری برای این مطلب درج نشده است.