پاسخ اجمالی:
«ورع» مرتبه اى بالاتر از تقواست و داراى چهار مرحله مى‌باشد: 1. ورع تائبين است كه پايين‌ترين مرتبه و مساوى با عدالت است. 2. ورع صالحين است كه علاوه بر اجتناب از شبهات، از چيزهايى كه در ظاهر حلال ولى شبهه‌ناك است نيز پرهيز مي كند. 3. ورع متّقين است كه در اين مرحله علاوه بر اجتناب از گناه و شبهات از حلالى هم كه ممكن است او را به حرام بكشاند، اجتناب مى‌كند. 4. ورع صدّيقين كه بالاترين مرحله است و آن روى گرداندن از غير خداست.
پاسخ تفصیلی:
يكى از صفات پسنديده «ورع» است كه مرتبه‌اى بالاتر از تقواست و داراى چهار مرحله مى‌باشد:
مرحله اوّل: ورع تائبين
اين مرحله پايين‌ترين مرتبه و مساوى با عدالت است و انسان را از فسق نجات مى‌دهد، يعنى از گناه توبه كرده و به صف عادلان مى‌پيوندد.
مرحله دوم: ورع صالحين
در اين مرحله علاوه بر اجتناب از شبهات، از چيزهايى كه در ظاهر حلال ولى شبهه‌ناك است نيز پرهيز مي كند.
مرحله سوم: ورع متّقين
در اين مرحله از گناه و شبهات پرهيز مى‌كند، علاوه بر اين از حلالى هم كه ممكن است او را به حرام بكشاند، اجتناب مى‌كند. مثلا كم سخن مى‌گويد؛ زيرا مى‌ترسد اگر زياد حرف بزند در لابه لاى آن، غيبتى انجام دهد كه اين مرحله در واقع همان عنوان «أُتْرُكْ مَا لَا بَأْسَ بِهِ حَذَراً مِمَّا بَأْسَ بِهِ»(1)؛ (آنچه را كه بلامانع است ترك كن تا گرفتار امر ممنوع نشوى) است.
مرحله چهارم: ورع صدّيقين
بالاترين مرحله، اِعراض و روى گرداندن از غير خداست؛ يعنى چشم برداشتن از غير خدا و چشم دوختن به خدا به خاطر اينكه مبادا ساعتى از عمرش ضايع شود. بالاترين سرمايه، عمر ماست كه آن را به تدريج هدر مى‌دهيم و از آن غافل هستيم.(2)
تا کنون هیچ نظری برای این مطلب درج نشده است.