آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

«انّما» در ابتدای آیه دلالت بر حصر دارد؛ يعني موهبتى كه در اين آيه آمده ويژه خاندان پيامبر(ص) است نه ديگران. بنابراین مراد از اراده الهي، «اراده تكوينى» است نه «اراده تشريعى»؛ زيرا اراده تشريعى، به معنى مكلف ساختن آنها به حفظ پاكى خويش است و مى دانيم اين تكليف منحصر به خاندان پيامبر(ص) نيست؛ بلکه همه مسلمانان مكلف و موظف اند كه خود را پاك نگهدارند.

خداوند در آیه 33 سوره احزاب می فرماید: «... إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا» ؛ (... خداوند فقط مى خواهد پلیدى [گناه] را از شما اهل بیت دور کند و کاملاً شما را پاک سازد).
تعبير به «انّما» در ابتدای آیه «تطهیر» كه عموما براى حصر است و در فارسى امروز به جاى آن «فقط» يا «تنها» گفته مى شود، دليل بر اين است كه موهبتى كه در اين آيه آمده ويژه خاندان پيامبر(صلى الله عليه وآله) است و شامل ديگران نمى شود.
 جمله «يريد»؛ (خداوند اراده دارد و مى خواهد) اشاره به اراده تكوينى پروردگار است، يعنى خداوند با يك فرمان تكوينى اراده كرده است كه شما را از هر گونه آلودگى پاك و مصون دارد، نه اراده تشريعى. زيرا اراده تشريعى، به معنى مكلف ساختن آنها به حفظ پاكى خويش است و مى دانيم اين تكليف منحصر به خاندان پيامبر(صلى الله عليه وآله) نيست همه مسلمانان مكلف و موظف اند كه خود را پاك نگهدارند.(1)