آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

از منابع «علم» امامان معصوم(ع) ارتباط آنها با «فرشتگان الهی» است. البته نه به اين معنى كه آنها در زمره انبياء و پيامبران بودند؛ چرا كه مى دانيم پيامبر اسلام(ص) آخرين پيامبر الهى بود و با وفات او وحى الهى پايان يافت؛ بلكه آنان همچون خضر(ع) و ذوالقرنين(ع) و مريم(س) بودند كه مطابق ظاهر آيات قرآن با فرشتگان الهى ارتباط داشتند و حقايقى از عالم غيب به قلب آنها الهام مى شد.

از منابع «علم» امامان معصوم(علیهم السلام) ارتباط آنها با «فرشتگان الهی» است. البته نه به اين معنى كه آنها در زمره انبياء و پيامبران بودند؛ چرا كه مى دانيم پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله) آخرين پيامبر و رسول الهى بود و با وفات او وحى الهى پايان يافت. بلكه آنان همچون خضر نبى(عليه السلام) و ذوالقرنين(عليه السلام) و مريم(سلام الله عليها) بودند كه مطابق ظاهر آيات قرآن با فرشتگان الهى ارتباط داشتند و حقايقى از عالم غيب به قلب آنها الهام مى شد.
در حديثى از امام باقر(عليه السلام) مى خوانيم كه فرمود: «اِنَّ عَليّاً كانَ مُحَدَّثاً»؛ (على(عليه السلام) محدث بود [سخنان به او گفته مى شد]) و هنگامى كه از آن حضرت توضيح خواستند كه چه كسى با او سخن مى گفت، فرمود: «يُحَدِّثُهُ مَلَك»؛ (فرشته با او سخن مى گفت) و هنگامى كه سؤال كردند آيا او پيامبر بود، دست خود را به علامت نفى و انكار تكان داد، سپس افزود: «كَصاحِبِ سُلَيْمانَ، اَوْ كَصاحِبِ مُوسى، اَوْ كَذِى الْقَرْنَيْنِ»(1)؛ (او همانند دوست سليمان [آصف بن برخيا] يا دوست موسى [يوشع يا خضر] يا ذى القرنين)(2) در اين زمينه روايات متعددى نيز وجود دارد.(3)