آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

بنای قبر پیامبر(ص) بارها تخریب و بازسازى شده است. اولین کسى که بنایی بر قبر پیامبر(ص) ساخت، عمر بن خطاب بود. عایشه دومین بنا را در اطراف قبر ساخت و در زمان هاى بعد عبدالله بن زبیر آن را تعمیر کرد و دوباره ساخت. در سالهاى 654، 765، 881، 886، 891 قمرى، هم قبر آن حضرت(ص) و هم خانه و بناهاى اطراف آن باز سازى شد و تمامى این کارها در حضور علما و مسلمین صورت مى گرفت و هیچ یک این کار را ناپسند و حرام و بدعت نمى شمردند.

به اعتراف همه مورخان و محققان و همه مسلمانان، ساختمان فعلى که بر قبر پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) وجود دارد همان بنائى نیست که از اول موجود بوده؛ بلکه این خانه بارها تخریب و بازسازى شده است و تاریخ این بازسازى ها در کتاب ها ثبت ست.
اولین کسى که بنایی بر قبر پیامبر(صلى الله علیه وآله) ساخت، عمر بن خطاب بود که دیوارى در اطراف قبر پیامبر(صلى الله علیه وآله) احداث کرد. علت احداث این دیوار ظاهراً آن بوده که مردم از خاک قبر پیامبر(صلى الله علیه وآله) به عنوان متبرک بر مى داشتند و دیوار تا حدودى مانع بردن خاک قبر می شد وگرنه خاک قبر تمام شده و روى آن باز مى شد.
نقل شده است که این دیوار سوراخى داشت و مردم دست خود را داخل آن مى کردند و از خاک قبر بر مى داشتند و به همین سبب آن سوراخ را هم مسدود کردند؛ البته نمى گفتند برداشتن خاک حرام است، بلکه براى جلوگیرى از تمام شدن خاک قبر و آشکار شدن آن این کار را انجام دادند.
عایشه که در آن خانه زندگى مى کرد، بعد از دفن عمر در کنار ابوبکر دیوارى بین قبر ها و قسمتى که خود زندگى مى کرد کشید و این دومین بنا در اطراف قبر بود. در زمان هاى بعد «عبدالله بن زبیر» دیوارها را که مخروبه شده بود تعمیر کرد و دوباره ساخت.
در زمان «ولید بن عبدالملک» تمام خانه را خراب کرده و مجدداً ساختند. در تاریخ آمده است که درب مسجد و خانه پیامبر(صلى الله علیه وآله) دو بار آتش گرفت و با توجه به این که در ساختمان آن از چوب و حصیر زیادى استفاده شده بود، در اثر آتش، کاملاً از بین رفت و به همین دلیل دوباره ساخته شد.
در سالهاى 654، 765، 881، 886، 891 قمرى، هم قبر آن حضرت(صلى الله علیه وآله) و هم خانه و بناهاى اطراف آن باز سازى شد. البته طبیعى است که خانه تدریجاً خراب مى شد و یا سازندگان به فکر تجلیل و تعظیم محل مى افتادند و آنرا توسعه مى دادند. در زمان هاى بعد قبّه هاى مختلف و گنبد براى آن ساخته شد که در نهایت بصورت گنبد فعلى در آمد.
آخرین بنا و توسعه مسجد النبى(صلى الله علیه وآله) قبل از توسعه اخیر که در سال 1406 انجام شد، در سال 1270 و توسط، سلطان عبد الحمید عثمانى، بوده است، در هر زمان که ساختمان ها و قبور، تخریب و یا کهنه مى شد، مجدداً به نحو وسیع تر و مجلل ترى ساخته مى شد. تمامى این کارها در حضور علما و مسلمین که براى زیارت قبر آن حضرت(صلى الله علیه وآله) هر ساله از دورترین نقاط به مدینه سفر مى کردند، صورت مى گرفت و این کار را ناپسند نمى شمردند. بسیارى از اصلاحات و احداث بناها در زمان ائمه اربعه اهل سنت انجام گرفت و آنهابا آن مخالفتى نکردند. اگر احداث بنا حرام بود چرا بناى قبر پیامبر(صلى الله علیه وآله) مکرراً تجدید و تعمیر و حتى گاهى بناى قبلى به طور کلى تخریب شدو بناى جدیدى احداث گردید؟! آیا تمامى سازندگان، تعمیر کنندگان، انفاق کنندگان و شاهدان این بازسازى ها مرتکب حرام شده اند؟!
به هر حال، مسلمانان صدر اسلام و صحابه و تابعین آنان به هیچ وجه به تجدید بناها و تعمیرات بارگاه نبوى(صلى الله علیه وآله) در سده ها ى مختلف اعتراض نکرده و سازندگان آنرا تحسین کرده اند.(1)