آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

طبق آیه تطهیر که اهل بیت را از هرگونه خطا و گناه و پلیدی مبرا دانسته، و آیه هدایت که طبری و احمد حنبل و حاکم و... به سند صحیح از پیامبر(ص) نقل کرده اند: «من بیم دهنده و على، هادى است...»، به روشنی مرجعیت دینی اهل بیت و امام علی(ع) پس از پیامبر(ص) ثابت می شود.

برخى از آیات قرآن دلالت بر مرجعیّت دینى اهل بیت(علیهم السلام) دارند که عبارت اند از:
1 ـ آیه تطهیر: خداوند متعال مى فرماید: «إِنَّما یُرِیدُ اللهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیراً»(1)؛ (همانا خداوند اراده کرده تا هرگونه رجس و پلیدى را از شما اهل بیت(علیهم السلام) دور کرده و شما را کاملاً پاک نماید).
شکى نیست که این آیه در شأن اهل بیت پیامبر(صلى الله علیه وآله) وارد شده است.
سیزده نفر از صحابه و ده ها نفر از علماى اهل سنت این شأن نزول را در کتب خود ذکر کرده اند؛ از جمله:
ترمذى در صحیحش از عمر بن ابى سلمه نقل مى کند که گفت: «نزلت هذه الآیة على النبى(صلى الله علیه وآله): « إِنَّما یُرِیدُ اللهُ ...» فى بیت امّ سلمه، فدعا النبى(صلى الله علیه و آله) فاطمة و حسناً و حسیناً فجلّلهم بکساء و علىًّ خلف ظهره ثم قال: اللّهمّ هؤلآء أهل بیتى فأذهب عنهم الرجس وطهّرهم تطهیراً»(2)؛ (هنگامى که آیه تطهیر بر پیامبر(صلى الله علیه وآله) در خانه ام سلمه نازل شد، پیامبر(صلى الله علیه وآله) فاطمه، حسن و حسین(علیهم السلام) را فرا خواند در حالی که علی(علیه السلام) پشت سرش بود، سپس عبایی را بر روى آنان کشید و عرض کرد: بار خدایا! اینان اهل بیت من هستند. پس رجس و پلیدى را از آنان دور کن و آنان را پاک فرما).
در اینجا چند نکته را باید متذکر شد:
اولاً: با تصریح این روایت، پیامبر(صلى الله علیه وآله) اهل بیت خود را معرفى کردند و بین اهل بیت و همسران خود فرق گذاشتند.
ثانیاً: به صراحت خود آیه و دعاى پیامبر(صلى الله علیه وآله)، اهل بیت(علیهم السلام) از هر گونه خطاء و رجس و پلیدى به دورند، پس هر کس از خطا و گناه و هر گونه پلیدى مبرّا باشد مرجعیت دینى او ثابت است.
2 ـ آیه هدایت: خداوند متعال مى فرماید: «إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ و لِکُلِّ قَوْم هاد»(3)؛ (همانا تو بیم دهنده اى و براى هر قومى هدایتگرى مى باشد).
طبرى به سند صحیح از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) روایت کرده که حضرت فرمود: «أنا المنذر و علىًّ الهادى و بک یهتدى المهتدون بعدی»(4)؛ (من بیم دهنده و على، هادى است و با تو اى على! هدایت شوندگان هدایت می شوند).
عبدالله بن احمد بن حنبل به سند صحیح از امام على(علیه السلام) در تفسیر آیه فوق نقل کرده که فرمود: «رسول الله المنذر والهادى رجل من بنی هاشم»(5)؛ (رسول خدا بیم دهنده است و هادى مردى از بنى هاشم مى باشد).
و نیز حبرى به سند صحیح از ابن عبّاس نقل کرده که گفت: «إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ»، مقصود رسول الله است. «وَ لِکُلِّ قَوْم هاد» مقصود على است.(6) که با این اوصاف مرجعیت دینى على(علیه السلام) بعد از پیامبر(صلى الله علیه وآله) بر کسى پوشیده نمى ماند.
و نیز حاکم نیشابورى به سند صحیح از امام على(علیه السلام) در تفسیر آیه فوق نقل کرده که حضرت فرمود: «رسول خدا(صلى الله علیه وآله) بیم دهنده و من هدایتگر هستم».(7)
مضمون این حدیث را نُه نفر از صحابه و بیست و چهار نفر از علماى اهل سنت نقل کرده اند.(8)