آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

جلال الدین سیوطی در کتاب الاتقان می نویسد: «در بین صحابه ده نفر که در علم تفسیر مشهورند که در بین خلفا، بیشترین روایات از على بن ابی طالب(ع) نقل شده است معمّر نقل کرده است : «على را دیدم که خطبه مى خواند و مى گفت: از من پیرامون کتاب خدا بپرسید که سوگند به خدا هیچ آیه اى نیست مگر اینکه مى دانم در شب نازل شد یا در روز، در دشت نازل شد یا در کوه».

جلال الدین سیوطى در «الإتقان»(1) نوشته است :
از میان صحابه ده نفر در علم تفسیر مشهور هستند : خلفاى چهارگانه، ابن مسعود، ابن عبّاس، اُبىّ بن کعب، زید بن ثابت، ابوموسى اشعرى، عبدالله بن زبیر. امّا خلفا : کسى که بیشترین روایت در این باره (علم تفسیر و معارف قرآن) از او نقل شده على بن أبی طالب است. و روایت از سه نفر دیگر (خلفای سه گانه) بسیار کم است . و من از ابوبکر درباره تفسیر، مقدار بسیار کمى حفظ کرده ام که از ده عدد تجاوز نمى کند .
و امّا از على روایات فراوانى نقل شده است؛ معمّر، از وهب بن عبدالله، از ابوطفیل نقل کرده است : «شهدت علیّاً یخطب وهو یقول : «سلونی فوالله لا تسألون عن شیء إلاّ أخبرتُکم ، وسلونی عن کتاب الله ، فوالله ما من آیة إلاّ وأنا أعلم أبلیل نزلت أم بنهار ، أم فی سهل أم فی جبل»؛ (على را دیدم که خطبه مى خواند و مى گفت : (از من بپرسید؛ قسم به خدا از هیچ چیزى نمى پرسید ، مگر اینکه به شما اطّلاع دهم و بفهمانم، و از من پیرامون کتاب خدا بپرسید که سوگند به خدا هیچ آیه اى نیست مگر اینکه مى دانم در شب نازل شد یا در روز، در دشت نازل شد یا در کوه) .(2)