آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

ولید بن عثمان بن عفّان، پسرى به نام عبد الله داشت که مادرش، دختر زبیر بن عوّام بود. او که اظهار خداشناسى مى کرد، على(ع) را نفرین مى نمود و مى گفت: على، دو جدّ من عثمان و زبیر را کشت. او در شب عرفه در حالیکه هشام بن عبد الملک بالاى منبر بود برخاست و گفت: اى امیر مؤمنان! امروز، روزى است که خلفا لعن ابو تراب را در آن، مستحب مى شمردند .هشام گفت: اى عبد الله! ما براى دشنام گفتن و لعن کردن کسى به این جا نیامده ایم.

در أنساب الأشراف آمده: ولید بن عثمان بن عفّان ، پسرى به نام عبد الله داشت که اظهار خداشناسى مى کرد و على(علیه السلام) را نفرین مى نمود و مى گفت : على ، دو جدّ من عثمان و زبیر را کشت . (مادر عبد الله ، دختر زبیر بن عوّام بود ).
او در شب عرفه ، - در حالیکه هشام بن عبد الملک بالاى منبر بود ـ برخاست و گفت : اى امیر مؤمنان! امروز ، روزى است که خلفا لعن ابو تراب را در آن ، مستحب مى شمردند .
هشام گفت : اى عبد الله! ما براى دشنام گفتن و لعن کردن کسى به این جا نیامده ایم (1).(2)