آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

شبلنجى مى کند: «شخصى به نزد على بن الحسین(ع) آمد و به اویشان عرض کرد: «فلان شخص در حضور من به شما ناسزا گفت. حضرت به او فرمود: بیا با هم به نزد او برویم. راوى مى گوید: در فکرم این بود که حضرت انتقام خود را از آن مرد خواهد گرفت. به نزد آن مرد که رسید حضرت به او فرمود: «اى مرد! اگر آنچه را که تو درباره من گفتى حق بود از خداوند خواستارم که مرا بیامرزد، و اگر آنچه را که در حقّ من گفتى باطل است خداوند متعال تو را بیامرزد. حضرت این را فرمود و از نزد او خارج شد».
 

شبلنجى از سفیان نقل مى کند که شخصى به نزد على بن الحسین(علیه السلام) آمد و به او عرض کرد: فلان شخص در حضور من به شما ناسزا گفت. حضرت به او فرمود: بیا با هم به نزد او برویم.
راوى مى گوید: ما که مى رفتیم فکرم این بود که حضرت انتقام خود را از آن مرد خواهد گرفت.
حضرت که به نزد آن مرد رسید به او فرمود: «یا هذا! ان کان ما قلتَه فىّ حقّاً فاسأل الله أن یغفرلى، و ان کان ماقلتَه فىّ باطلا فالله تعالى یغفره لک»؛(1) (اى مرد! اگر آنچه را که تو درباره من گفتى حق بود از خداوند خواستارم که مرا بیامرزد، و اگر آنچه را که در حقّ من گفتى باطل است خداوند متعال تو را بیامرزد).
حضرت این را فرمود و از نزد او خارج شد.(2)