آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

علماى اهل سنت، اعتراف به شايستگى امام سجّاد(ع) براى مقام امامت دارند. ذهبى مي گويد: «او به جهت شرف و بزرگوارى و علم و کمال عقل، اهليّت براى مقام امامت عظمى داشت». عبدالرؤف مناوى شافعى مي گويد: «او به منزله سرى براى جسد رياست بود و براى سرپرستى و سياست اهليّت داشت». محمّد بن طلحه شافعى مي گويد: «او زين العابدين، مقتداى زاهدين و سيد متقين و امام مؤمنين بود».

برخى از علماى اهل سنت درباره امامت حضرت سجاد(علیه السلام) سخن گفته و آن حضرت را شایسته این مقام دانسته اند؛ از جمله:
1 ـ شمس الدین ذهبى
«کان له جلالة عجیبة وحقّ له والله ذلک فقد کان اهلا للإمامة العظمى; لشرفه وسؤدده وعلمه وتألّهه وکمال عقله»(1)؛ (براى او ـ حضرت سجاد(علیه السلام) ـ جلالت عجیبى است، و به خدا سوگند که او سزاوار چنین جلالتى است. او به جهت شرف و بزرگوارى و علم و کمال عقل، اهلیّت براى مقام امامت عظمى داشت).
2 ـ عبدالرؤف مناوى شافعى
«على بن الحسین بن على بن ابى طالب، زین العابدین، امام، سیّد، سند...کان عظیم القدر، رحب الساحة والصدر، رأساً لجسد الریاسة، مؤملا للایالة والسیاسة... وهو ثقة ثبت فاضل...»(2)؛ (على بن الحسین بن على بن ابى طالب، زین العابدین، امام، سید، سند... او عظیم القدر و داراى سعه صدر بود. او به منزله سرى براى جسد ریاست بود و براى سرپرستى و سیاست اهلیّت داشت ... او ثقه، ثبت، و فاضل بود...).
3 ـ محمّد بن طلحه شافعى
«هذا زین العابدین، قدوة الزاهدین وسید المتقین وامام المؤمنین شیمته تشهد له انّه من سلالة رسول الله(صلى الله علیه وآله)، و سمته یثبت قربه من الله. وثفناته تسجل له کثرة صلاته وتهجّده. واعراضه عن متاع الدنیا ینطق بزهده فیها...»(3)؛ (او زین العابدین، مقتداى زاهدین و سید متقین و امام مؤمنین بود. کسى که رفتارش گواهى مى داد که از سلاله رسول خدا(صلى الله علیه وآله) است. نشانه اش ثابت مى کرد که او مرتبط با خدا است. و پینه هاى پیشانى اش سند کثرت نماز و تهجّدش بود. و اعراض او از متاع دنیا، بر زهد او از دنیا گویا بود...) (4).