آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

وى چنین سروده: «تو در خلافت مقدّم هستى، غدیر بر کسانى که آن را انکار کردند آتش مى ریزد، آتشى که قبل از بر پاشدن آن صدایى هولناک از آن شنیده مى شود. اگر درباره سخن پیامبر(ص) که فرمود: « تو مولاى خلایق هستى»، طعن زنند، پس طعن زننده خود را مورد طعن قرار داده است. دوستدار تو از جحیم نمى هراسد چرا که از آن مى گذرد و به غیر دوستدارت مى رسد. تو فردا قسمت کننده بهشت و جهنمى و...».

وى در این باره سروده است:
1 ـ «أنت المقدّمُ فی الخلافِة ما لها *** عن نحو ما بک فی الورى تبریزُ
2 ـ صبَّ الغدیر على الاُلى جحدوا *** لظىً یوعى لها قبل القیام أزیزُ
3 ـ إن یهمزوا فی قول أحمد أنت مو *** لىً للورى فالهامز المهموزُ
4 ـ لم یخشَ مولاک الجحیمَ فإنَّها *** عنه إلى غیر الولیِّ تجوزُ
5 ـ تمرُّ به وحبُّک دونَه *** عوذٌ ممانعةٌ له وحروزُ
6 ـ أنت القسیم غداً فهذا یلتظی *** فیها وهذا فی الجنان یفوزُ»
1 ـ (تو در خلافت مقدّم هستى، و براى خلافت در میان خلایق مانند آنچه به وسیله تو ابراز مى شود ، نیست . 2 ـ غدیر بر کسانى که آن را انکار کردند آتش مى ریزد ، آتشى که قبل از بر پاشدن آن صدایى هولناک از آن شنیده مى شود. 3 ـ اگر درباره سخن احمد(صلى الله علیه وآله) که تو مولاى خلایق هستى، طعن زنند ، پس طعن زننده خود را مورد طعن قرار داده است. 4 ـ دوستدار تو از جحیم نمى هراسد چرا که از آن مى گذرد و به غیر دوستدارت مى رسد. 5 ـ بنگر که جحیم بر دوستدار تو مرور مى کند و دوستى تو براى او پناهگاه و مانع و حرز است. 6 ـ تو فردا قسمت کننده بهشت و جهنمى، و این (دشمن على) در میان شعله هاى آتش است ، و آن (محبّ) در بهشت رستگار است) .(1)