آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

وى ابوالحسین مهذّب الدین احمد بن منیر بن احمد بن مفلح طرابلسى شامى است. طرابلسى از پيشوايان در ادبيات و از شاعران طراز اوّل است که اشعار زيبايى ازجمله درباره ائمّه(ع)سروده، و به دليل بيان فضايل عترت طاهره در پايتخت امويان مورد حملات و تهمت هاي ناروايي قرار گرفت. وي سال 473 متولّد و سال 548 در حلب وفات نمود.

وى ابوالحسین مهذّب الدین احمد بن منیر بن احمد بن مفلح طرابلسى(1) شامى است. او از پیشوایان در ادبیات و از شاعران طراز اوّل است که اشعار زیباى زیادى سروده است . وى درباره ائمّه اهل بیت(علیهم السلام) اشعار گرانبهایى گفته که فخر همیشگى را برایش به همراه داشته است . شهر طرابلس این فرزند نجیب را در خود پرورش داد، سپس وى به دمشق رفت و در پایتخت امویان ، فضایل عترت طاهره را با شعر عالى خود منتشر نمود، و این مطلب بر کسانى که متمایل به اهل بیت(علیهم السلام) نبودند ، گران تمام شد ، از این رو به او تهمت زدند و او را با زبانهاى تیز مورد حمله قرار دادند. گروهى گفتند : زبان او پلید است، گروهى گفتند : او با صحابه پیامبر دشمن است ، گروهى نسبت رافضى بودن به او دادند و گروهى خواب ترسناک و وحشتناک ، علیه او ساختند؛ امّا به رغم همه این خوابهاى پریشان، فضیلت آشکار وى این فرصت را به آنها نداد تا از بزرگ منشى و جایگاه عظیم وى در ادبیّات بکاهند .
نامبرده در سال (473) در طرابلس متولّد شد، و در جمادى الثانى سال (548) در حلب وفات نمود . شرح حال وى در بسیارى از معاجم و کتب سیره یافت مى شود(2).(3)