آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

عده اى از مورّخان اهل سنّت، از وابستگى معاویه به شراب خوارى خبر داده و نقل کرده اند: «در دوران خلافت عثمان، عبدالرحمن بن سهیل به کاروان مشروب معاویه حمله کرد، معاویه نیز به محافظان کاروان فرمان داد مقاومت نکنند، زیرا عبد الرحمن عقلش را از دست داده، عبدالرحمن نیز پاسخ گفت: «انگیزه من از حمله نهی پیامبر(ص) از شراب خواری است». هم چنین «عبدالله بن بریده» نقل مى کند: «با پدرم نزد معاویه رفتیم، شراب آوردند معاویه نوشید و به پدرم تعارف کرد. پدرم گفت: از زمانى که پیامبر حرام کرده هنوز ننوشیده ام».

عده اى از مورّخان بزرگ اهل سنّت وابستگى معاویه را به شراب خوارى در ضمن نقل واقعه شگفت انگیز تاریخى، این چنین نقل کرده اند:
در دوران خلافت عثمان و استاندارى معاویه بر شام، عبدالرحمن بن سهیل انصارى فرماندهى جنگى را به عهده داشت. در آن زمان کاروانى حامل شراب که از آنِ معاویه بود از نزدیک او گذشت. او نیزه اش را بر گرفت و بر شتران حمله کرد، غلامانِ محافظ کاروان، مقاومت کردند و خبر به معاویه رسید. معاویه فرمان داد دست از مقاومت در برابر عبد الرحمن بردارید، زیرا او عقلش را از دست داده است. عبدالرحمن در پاسخ گفت: هرگز چنین نیست، به خدا سوگند عقل من نرفته است، بلکه انگیزه حمله من آن است که رسول خدا(صلى الله علیه وآله) ما را از شراب خمر نهى کرده است. به خدا سوگند اگر زنده بمانم و آن حادثه دردناکى را که پیامبر(صلى الله علیه وآله) درباره معاویه پیش بینى کرده است، ببینم، یا شکمش راپاره خواهم کرد و یا در این راه شهید خواهم شد(1).
«احمد بن حنبل» در «مسند»(2) خود از «عبدالله بن بریده» نقل مى کند : «با پدرم نزد معاویه رفتیم ، پس از خوردن غذا ، شراب آوردند معاویه نوشید و به پدرم تعارف کرد . پدرم گفت : از زمانى که پیامبر حرام کرده هنوز ننوشیده ام .(3)