آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

این حدیث خالى از اشکال نیست؛ زیرا اولاً: ابن حجر مى گوید: در سند این حدیث کسانى وجود دارند که من آنان را نمى شناسم. ثانیا: به مجرد وجود یک حدیث در معاجم طبرانى نمى توان حکم به صحت آن نمود. ثالثاً: حدیث صحیحی از ابوالدرداء رسیده که با این حدیث مخالف است.

حدیث ابى الدرداء را ابن حجر مکى از طبرانى نقل کرده است.(1) ولى این حدیث خالى از اشکال نیست؛ زیرا:
اولاً: ابن حجر هیثمى بعد از نقل این حدیث از طبرانى مى گوید: «در سند این حدیث کسانى وجود دارند که من آنان را نمى شناسم.(2)
ثانیاً: به مجرد وجود یک حدیث در معاجم طبرانى «المعجم الکبیر»، «المعجم المتوسط» و «المعجم الصغیر» نمى توان حکم به صحت آن نمود، بلکه احتیاج به بررسى سندى دارد که این حدیث از صحت سند برخوردار نیست.
ثالثاً: در حدیث صحیح از ابوالدرداء رسیده که مادرش مى گوید: روزى ابوالدرداء در حالى که غضبناک بود بر من وارد شد، به او گفتم: چه چیزى شما را غضبناک کرده است؟ گفت: به خدا سوگند! از امر محمّد(صلى الله علیه وآله) چیزى نمى شناسم جز آن که همه آنان نماز به جاى مى آورند.
اگر ابوالدرداء حدیث اقتداى به ابوبکر و عمر را شنیده بود هرگز نباید چنین مى گفت!!(3)