آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

امام رضا(ع) در جواب شخصی که سنّ حضرت جواد(ع) را برای امامت كم شمرد، فرمودند: خداوند عيسى بن مريم را در سنّى كمتر از سن ابو جعفر، رسول و پيامبر و صاحب شريعت تازه قرار داد. امام جواد(ع) نیز مسأله امامت خود در کودکی را به نبوت حضرت یحیی و یوسف و موسی(ع) تشبیه کرده اند.

از بررسى تاريخ زندگانى امامان استفاده مى شود كه مسأله سنّ ائمه در زمان خود آنان مخصوصاً عصر امام جواد (علیه السلام) نيز مطرح بوده و آنان هم با استدلالاتی پاسخ داده اند. به عنوان نمونه توجه شما را به سه روايت در اين زمينه جلب مى كنيم:
1 - على بن اسباط، يكى از ياران امام رضا و امام جواد (عليهما السلام ) مى گويد: روزى به محضر امام جواد رسيدم، در ضمن ديدار، به سيماى حضرت خيره شدم تا قيافه او را به ذهن خود سپرده، پس از بازگشت به مصر براى ارادتمندان آن حضرت بيان كنم.(1)
درست در همين لحظه امام جواد (علیه السلام) كه گويى تمام افكار مرا خوانده بود، در برابر من نشست و به من توجه كرد و فرمود: اى على بن اسباط! كارى كه خداوند در مسئله امامت انجام داده، مانند كارى است كه در مورد نبوت انجام داده است. خداوند درباره حضرت يحيى (علیه السلام) مى فرمايد: «ما به يحيى در كودكى فرمان نبوت داديم».(2)
و درباره حضرت يوسف (علیه السلام) مى فرمايد: «هنگامى كه او به حد رشد رسيد، به او حكم (نبوت) و علم داديم»..(3)
و درباره حضرت موسى (علیه السلام) مى فرمايد: «و چون به سن رشد و بلوغ رسيد، به او حكم (نبوت) و علم داديم».(4)
بنابر اين همان گونه كه ممكن است خداوند، علم و حكمت را در سن چهل سالگى به شخصى عنايت كند، ممكن است همان حكمت را در دوران كودكى نيز عطا كند.(5)
2 - يكى از ياران امام رضا (علیه السلام) مى گويد: در خراسان در محضر امام رضا بوديم. يكى از حاضران به امام عرض كرد: سرور من، اگر (خداى نخواسته) پيش آمدى رخ دهد، به چه كسى مراجعه كنيم؟ امام فرمود: به فرزندم ابو جعفر.(6)
در اين هنگام آن شخص سن حضرت جواد(علیه السلام) را كم شمرد، امام رضا(علیه السلام) فرمودند: خداوند عيسى بن مريم را در سنى كمتر از سن ابو جعفر، رسول و پيامبر و صاحب شريعت تازه قرار داد.(7)
3 - امام رضا (علیه السلام) به يكى از ياران خود به نام «معمر بن خلاد» فرمود: «من ابو جعفر را در جاى خود نشاندم و جانشين خود قرار دادم، ما خاندانى هستيم كه كوچكتران ما مو به مو از بزرگان مان ارث مى برند»!.(8)،(9)