آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

«میرزا بهاء» در مقابل افکار «سید باب» و برای اینکه مسلک خود را به مقتضیات روز نزدیک کند و صورت حق به جانب به خود بدهد، به طور کلی موضوع جهاد را از میان برداشته، پیروان خود را به صلح طلبی و سازش با مخالفین و معاشرت با همه ادیان و توافق نظر و خوش روئی دعوت نموده و از جنگ و جدال نهی می کند. او در «اقدس» می گوید: «معاشرت و آمیزش کنید با اهل ادیان مختلف، و تبلیغ نمائید امر خدای مهربان را، و این کیمیای اعمال است اگر از اهل معرفت باشید».

"میرزا بهاء" در مقابل افکار "سید باب" و برای اینکه مسلک خود را به مقتضیات روز نزدیک کند، و صورت حق به جانب به خود بدهد؛ به طور کلی موضوع جهاد را از میان برداشته، و پیروان خود را به صلح طلبی و سازش با مخالفین و معاشرت با همه ادیان و توافق نظر و خوش روئی دعوت نموده، و از جنگ و جدال نهی می کند.
چنانکه "بهاء" در "اقدس" می گوید: «لتعاشروا مع الادیان و تبلّغوا امر ربّکم الرحمن هذا لا کلیل الاعمال لو انتم من العارفین»؛ (تا معاشرت و آمیزش کنید با اهل ادیان مختلف، و تبلیغ نمائید امر خدای مهربان را، و این کیمیای اعمال است اگر از اهل معرفت باشید). (1)
و در "گنجینه ی احکام" از "لوح بهاء" نقل می کند که: این ظهور، ظهور رجعت کبری و عنایت عظیمی است که حکم جهاد را در کتاب محو نموده و منع کرده و به معاشرت با جمیع ادیان به روح و ریحان امر فرموده. (2)
و از قول "عبدالابهاء" نقل می کند: کتاب "اقدس" ناسخ این احکام است؛ زیرا شمشیر به کلی نسخ شده و تعرض به دیگران بکلی ممنوع گشته، حتی مجادله با سایر ملل جایز نیست، تا چه رسد به جبر و اکراه و اذیّت کردن؛ بلکه نص کتاب است «عاشروا الادیان بالروح و ریحان». (3)
و همچنین نقل می کند: معرضین و منکرین به چهار کلمه متمسّک: اول، کلمه فضرب الرقاب و ثانی، حرق کتب و ثالث، اجتناب از ملل اخری و رابع، فنای احراب. حال که از فضل و اقتدار کلمه الهی، این چهار سدّ عظیم از میان برداشته شد و این چهار امر مبین از لوح محو گشت و صفات درندگی را به صفات روحانی تبدیل نمود. (4)
"عبدالبهاء" برای اینکه جلب توجه بنماید، موضوع جنگ و جهاد که در مسلک "باب" نازل شده بود را به صفت درندگی (سبعی) تعبیر کرده، و از این حکم "بیان" انتقاد می نماید.
و در "مکاتیب دوم" می گوید: تا آنکه در کتاب "اقدس" که قریب پنجاه سال پیش نازل شده، مسأله صلح عمومی را تصریح فرموده و به عموم بهائیان تکلیف فرموده که به جان و دل در این امر عظیم جانفشانی نمایند؛ حتی جان و مال خویش را فدا کنند و ترویج ملل و مذاهب نمایند و اعلان وحدت عالم انسانی در جمیع نقاط عالم کنند. (5)، (6)