پاسخ اجمالی:
غیبت صغری حضرت ولی عصر(عج)، با شهادت امام یازدهم آغاز، و با رحلت آخرین نایب خاص امام به پایان رسید. در این دوران شیعیان به وسیله چهار نایب خاص، با امام در ارتباط بودند و مسائل و مشکلات خویش را با حضرت درمیان می گذاشتند. با پایان غیبت صغری، و آغاز غیبت کبری، شیعیان باید به نائبان عام آن حضرت یعنی فقها رجوع کنند.
پاسخ تفصیلی:
غيبت امام مهدى به دو دوره تقسيم مى شود: «غيبت صغرى» و «غيبت كبرى».
غيبت صغرى از سال 260 هجرى (سال شهادت امام يازدهم) تا سال 329 (سال در گذشت آخرين نايب خاص امام) يعنى حدود 69 سال بود.(1) در دوران غيبت صغرى، ارتباط شيعيان با امام بكلى قطع نبود و آنان، به گونه اى خاص و محدود، با امام ارتباط داشتند.
توضيح آنكه: در طول اين مدّت، افراد مشخصى به عنوان «نايب خاص» با حضرت در تماس بودند و شيعيان مى توانستند به وسيله آنان مسائل و مشكلات خويش را به عرض امام برسانند و توسط آنان پاسخ دريافت دارند و حتى گاه به ديدار امام نائل شوند. ازينرو مى توان گفت در اين مدّت، امام، هم غايب بود و هم نبود.
اين دوره را مى توان دوران آماده سازى شيعيان براى غيبت كبرى دانست كه طى آن، ارتباط شيعيان با امام، حتى در همين حد نيز قطع شد و مسلمانان موظف شدند در امور خود به نايبان عام آن حضرت، يعنى فقهاى واجد شرائط و آشنايان به احكام اسلام، رجوع كنند.(2)
تا کنون هیچ نظری برای این مطلب درج نشده است.