آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

نویسنده کتاب عبدالحسین آواره است. جلد اوّل آن در اختلافات اسلامیّه و حالات "باب" و "بهاء" و اصحاب آنان است. آواره بعد از توبه کردن، در کشف الحیل می گوید: ... در آن موقع اگر به عقیده بهائیت هم می شدم ممکن نمی شد که لکّه های تاریخی برایشان در بگذارم و اگر می گذاردم ناچار آنها به شست و شوی آن مبادرت می کردند،... معذلک کلّه اینک با مراجعه نظر می بینیم باز حقائقی از قلم جاری شده و در همان کتاب ثبت گشته... باید گفت یا آواره در نگارش آن کتاب بیدار بوده یا خدای بهائیان در آن موقع خوابش برده... .

"الکواکب الدرّیّة فی مآثر البهائیّة" مشتمل بر سه فصل و یک مقدّمه و یک خاتمه است، جلد اوّل آن تا آخر فصل دوّم است که در اختلافات اسلامیّه و حالات "باب" و "بهاء" و اصحاب آنان است.
جلد اوّل در 575 صفحه و هر صفحه در 25 سطر است و در آخر کتاب می نویسد:«و قد فرغ عن مباشرة طبعه مؤلّفه الحقیر عبدالحسین آواره به مصر (القاهرة) فی یوم الاثنین 20 شهر المحرّم الحرام سنة 1342 هجریّة مطابق 3 سبتامبر 1923 میلادی بمطبعة السعادة بجوار محافظة مصر».
عربی این کتاب در 462 صفحه و هر صفحه در 20 سطر است و تا آخر فصل اوّل نوشته شده است.
آواره (که بعد از توبه آیتی شده است) در کشف الحیل می گوید: و بدیهی است در آن موقع اگر به عقیده بهائیت هم می شدم ممکن نمی شد که لکّه های تاریخی برایشان در بگذارم و اگر میگذاردم ناچار آنها به شست و شوی آن مبادرت می کردند، چنانکه کردند، یعین هزاران قضیّه مسلّمه تاریخی را که محلّ تردید نبود از تألیف من (کواکب الدرّیة) برداشتند به عنوان اینکه صلاح امر نیست و صدها دروغ به جایش گذاشتند به عنوان این که حکمت اقتضاء دارد که اینها نوشته شود، معذلک کلّه اینک با مراجعه نظر می بینیم باز حقائقی از قلم جاری شده و در همان کتاب ثبت گشته و عبّاس افندی هم با همه زرنگیهایش و با اینکه چندین دفعه آن کتاب را خواند و قلم اصلاح در آن نهاد باز برخورد نکرده و آن مسائل برای استدلال کنونی ما باقی مانده، و اینجا است که باید گفت یا آواره در نگارش آن کتاب بیدار بوده یا خدای بهائیان در آن موقع خوابش برده بوده است، و انّ هذا لشیء عجاب.(1)؛ (2)