آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

أعراب جاهلى از فرزند دختر متنفر بودند و گاهى با دست خود زنده به گورش مى كردند؛ در عين حال ملائكه را دختران خدا و بت هاى «لات» و «عزّى» و «منات» را تمثال آنها مى دانستند. قرآن با منطق خودشان، با آنان برخورد مى كند و در سوره نجم [آيات 19، 20 و 21] مى گويد: چگونه براى خدا دختر قائل مى شويد با اين كه از دختر متنفريد؟! خداوند در جاى ديگرى مى فرمايد: «و آنها فرشتگان را كه بندگان خداوند رحمانند مؤنث پنداشتند؛ آيا هنگام آفرينش آنها حضور داشته اند؟! گواهى آنان نوشته مى شود و [از آن] بازخواست خواهند شد».

أعراب جاهلى به حدى از فرزند دختر متنفر بودند كه گاهى با دست خود زنده به گورش مى كردند؛ در عين حال ملائكه را دختران خدا و اين بت ها [بت هاى «لات» و «عزّى» و «منات»] را تمثال آنها مى دانستند، و قرآن با همان منطق خودشان، با آنان برخورد مى كند و در سوره نجم [آيات 19، 20 و 21] مى گويد: چگونه براى خدا دختر قائل مى شويد با اين كه از دختر متنفريد؟!
خداوند در جاى ديگرى، به عنوان مذمت و نكوهش شديد از اين افكار منحط و خرافى مى فرمايد: «وَجَعَلُوا الْمَلاَئِكَةَ الَّذِينَ هُمْ عِبَادُ الرَّحْمنِ إِنَاثاً أَشَهِدُوا خَلْقَهُمْ سَتُكْتَبُ شَهَادَتُهُمْ وَيُسْأَلُونَ»؛ (و آنها فرشتگان را كه بندگان خداوند رحمانند مؤنث پنداشتند؛ آيا هنگام آفرينش آنها حضور داشته اند؟! گواهى آنان نوشته مى شود و [از آن] بازخواست خواهند شد».(1)، (2)