آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

دولت فاطمیان که حدود دویست و پنجاه سال (297-567 هـ ق) بر سراسر شمال آفریقا حکومت کردند، مهمترین بخش از تاریخ اسماعیلیان است. یکى از ماندگارترین آثار تمدن فاطمیان شهر قاهره و دانشگاه الازهر است. این دولت در طول دویست سال با عباسیان، آل بویه و سلجوقیان در تعارض و جنگ بود و در اواخر نیز با صلیبیان مسیحى روبرو گردید. آنها در این دوره اعتقادات خود را نظم بخشیده و دانشمندان بسیارى را پرورش دادند و از اباحه گری دست برداشته و به ظاهر سنن اسلامى مثل باطن اهمیت دادند.

دولت فاطمیان مهمترین بخش از تاریخ اسماعیلیان است. فاطمیان دولت قدرتمندى را در شمال آفریقا به وجود آورده و توانستند حدود دویست و پنجاه سال (297 - 567 هـ) بر سراسر شمال آفریقا حکومت کنند. استقرار و استمرار خلافت فاطمیان در سال 297 هجرى تا 567 هجرى یکى از درخشان ترین دوران هاى تمدن اسلام را رقم زد. یکى از ماندگارترین آثار تمدن فاطمیان شهر قاهره و دانشگاه الازهر است. دولت فاطمیان دوره ظهور و حضور ائمه اسماعیلى در رأس یک قدرت سیاسى است که توانست در مسیر حرکت خود، مخالفان اعتقادى خویش یعنى قرامطه را مضمحل سازد و خود به تنهایى پرچم دار دیدگاه رسمى اسماعیلیان گردد. این دولت در طول دویست سال با عباسیان، آل بویه و سلجوقیان در تعارض و جنگ بود و در اواخر نیز با صلیبیان مسیحى روبرو گردید. اسماعیلیان در این دوره اعتقادات خود را نظم بخشیده و دانشمندان بسیارى را پرورش دادند. امامان اسماعیلى در مقام خلیفه به تنقیح و تبیین اعتقادات اسماعیلیان نخستین و قرامطه پرداخته و از آن دسته اعتقاداتى که باعث دردسر آنها مى شد، همچون اباحه گرى، دست کشیدند و به ظاهر سنن اسلامى مثل باطن اهمیت دادند. اگر دوره اى از دوره هاى اسماعیلیان، فقیه و قاضى برجسته داشته است، فقط این دوره است.(1)