آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

منصورالیمن (ابن حوشب) به همراه دوستش على بن فضل جیشانى در سال 266 تا 268 در یمن به تبلیغ کیش اسماعیلیه پرداخته و توانستند مناطقى از آنجا را به تصرف خویش درآورده و شهر صنعا را مقرّ خود قرار دهند.

به احتمال بسیار فعالیت اسماعیلیان در یمن به اواسط قرن سوّم هجرى باز مى گردد. قاضى نعمان در افتتاح الدعوة، اولین داعى یمن را ابوالقاسم حسن بن فرج بن حوشب بن زدان معروف به منصورالیمن و ابن حوشب معرفى مى کند. او با همراه دوستش على بن فضل جیشانى در سال 266 تا 268 در یمن به تبلیغ کیش اسماعیلیه پرداخته و توانستند مناطقى از آنجا را به تصرف خویش درآورده و شهر صنعا را مقرّ خود قرار دهند. در سال 286هـ که عبیدالله المهدى بر مسند حکومت نشست و ادعاى امامت و مهدویت کرد، منصورالیمن دیدگاه وى را پذیرفت و از او فرمانبردارى کرد و از گروه قرامطه خارج شد. این چنین یمنى ها وفادارى خود را به رهبر خویش نشان داده و این وفادارى به وسیله پسرش جعفر بن منصور الیمن ادامه یافت و تبعیت از فاطمیان تا سال 524 هجرى قمرى پابرجا بود و در این تاریخ بود که اسماعیلیان از فاطمیان جدا شدند و فرقه طیبیان را تاسیس کردند.(1)، (2)