آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

غنا دارای مفاسدی است از جمله: تشویق به فساد اخلاقی و شهوات؛ غافل شدن از یاد خدا و آثار زیانبار بر اعصاب. در آیات و روایات به برخی از این آثار اشاره شده و از جهت علمی نیز ثابت شده است.

در یک بررسى کوتاه به مفاسد زیر برخورد مى کنیم:
الف: تشویق به فساد اخلاق ـ تجربه نشان داده است ـ و تجربه بهترین شاهد و گواه است ـ که بسیارى افراد تحت تأثیر آهنگهاى غناء، راه تقوا و پرهیزکارى را رها کرده و به شهوات و فساد روى مى آورند.
مجلس غنا معمولاً مرکز انواع مفاسد است و آنچه به این مفاسد دامن مى زند، همان «غناء» است.
در بعضى از گزارش هائى که در «جرائد» خارجى آمده، مى خوانیم: در مجلسى که گروهى از «دختران» و «پسران» بودند و آهنگ خاصى از غناء در آنجا اجرا شد آن چنان هیجانى به «دختران» و «پسران» دست داد که: به یکدیگر حمله ور شدند و فجایع زیادى به بار آوردند که، قلم از ذکر آن شرم دارد.
در تفسیر «روح المعانى»، سخنى از یکى از سران «بنى امیه» نقل مى کند که، به آنها مى گفت: از «غنا» بپرهیزید که: حیا را کم مى کند، شهوت را مى افزاید شخصیت را در هم مى شکند، جانشین شراب مى شود و همان کارى را مى کند که مستى انجام مى دهد. (1)
و این نشان مى دهد: حتى آنها نیز به مفاسد آن پى برده بودند.
و اگر مى بینیم در روایات اسلامى کراراً آمده است: «غنا» روح نفاق را در قلب پرورش مى دهد، اشاره به همین حقیقت است، روح نفاق همان روح آلودگى به فساد و کناره گیرى از تقوا و پرهیزکارى است.
و نیز اگر در روایات آمده است: «فرشتگان» در خانه اى که «غنا» در آن است وارد نمى شوند، به خاطر همین آلودگى به فساد است، چرا که «فرشتگان» پاکند و طالب پاکیند و از این محیط هاى آلوده بیزارند.
ب ـ غافل شدن از یاد خدا ـ تعبیر به «لهو» که در تفسیر «غنا» در بعضى از روایات اسلامى آمده است، اشاره به همین حقیقت است که: غناء انسان را آن چنان مست شهوات مى کند که از یاد خدا غافل مى سازد.
در آیه 6 سوره «لقمان» مى خوانیم«لهو الحدیث» یکى از عوامل «ضلالت» از «سبیل اللّه» است، و موجب «عذاب الیم».
در حدیثى از على(علیه السلام) مى خوانیم:«کُلُّ مَا أَلْهَى عَنْ ذِکْرِ اللَّهِ فَهُوَ مِنَ الْمَیْسِرِ»؛ (هر چیزى که انسان را از یاد خدا غافل کند [و در شهوات فرو ببرد] آن در حکم قمار است). (2)
ج ـ آثار زیانبار بر اعصاب ـ «غنا و موسیقى» در حقیقت، یکى از عوامل مهم تخدیر اعصاب است و به تعبیر دیگر: مواد مخدر گاهى، از طریق دهان و نوشیدن وارد بدن مى شوند، (مانند شراب).
و گاه، از طریق بوئیدن و حس شامه (مانند هروئین).
و گاه، از طریق تزریق (مانند مرفین).
و گاه، از طریق حس سامعه است (مانند غنا).
به همین جهت گاهى «غنا» و آهنگهاى مخصوص، چنان افراد را در نشئه فرو مى برد، که حالتى شبیه به مستى به آنها دست مى دهد، البته گاه، به این مرحله نمى رسد اما در عین حال تخدیر خفیف ایجاد مى کند.
و به همین دلیل، بسیارى از مفاسد مواد مخدر، در غنا وجود دارد، خواه تخدیر آن خفیف باشد یا شدید.
«توجه دقیق به بیوگرافى مشاهیر موسیقى دانان، نشان مى دهد: در دوران عمر به تدریج دچار ناراحتیهاى روحى گردیده اند، تا آنجا که رفته، رفته اعصاب خود را از دست داده، عده اى مبتلا به بیماریهاى روانى شده، گروهى مشاعر خود را از کف داده و به دیار جنون رهسپار شده اند، دسته اى فلج و ناتوان گردیده و بعضى هنگام نواختن موسیقى، درجه فشار خونشان بالا رفته و دچار سکته ناگهانى شده اند». (3)
در بعضى از کتبى که در زمینه آثار زیانبار موسیقى بر اعصاب آدمى، نوشته شده است، حالات جمعى از «موسیقى دانان» و «خوانندگان» معروف آمده است که به هنگام اجراى برنامه، گرفتار سکته و مرگ ناگهانى شده و در همان مجلس جان خود را از دست داده اند. (4)
کوتاه سخن این که: آثار زیان بخش «غنا و موسیقى» بر اعصاب تا سر حدّ تولید جنون و بر قلب و فشار خون و تحریکات نامطلوب دیگر به حدى است که نیاز به بحث زیادى ندارد.
از آمارهائى که از مرگ و میرها، در عصر ما تهیه شده چنین استفاده مى شود که: مرگ هاى ناگهانى نسبت به گذشته افزایش زیادى یافته است، عوامل این افزایش را امور مختلفى ذکر کرده اند، از جمله افزایش غنا و موسیقى در سطح جهان. (5)