آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

گروهى از مسلمانان مانند بلال، صهیب و... پس از اسلام آوردن در مکّه سخت تحت فشار بودند، آنها بعد از پیامبر(ص) به مدینه هجرت کردند؛ صهیب به مشرکان مکّه گفت: اموال مرا بگیرید و بگذارید به مدینه بروم، آنها موافقت کردند.صهیب تمام اموال خود را به آنها داد، و به سوى پیامبر(ص) هجرت کرد، برخی به او گفتند: معامله پر سودى کردى. آیات فوق نازل شد و پیروزی آنها در دو جهان را بازگو کرد.

در آیات (41 ـ 42) سوره «نحل» می خوانیم: «وَ الَّذِینَ هاجَرُوا فِی اللّهِ مِنْ بَعْدِ ما ظُلِمُوا لَنُبَوِّئَنَّهُمْ فِی الدُّنْیا حَسَنَةً وَ لاََجْرُ الاْخِرَةِ أَکْبَرُ لَوْ کانُوا یَعْلَمُونَ * الَّذِینَ صَبَرُوا وَ عَلى رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلُونَ»؛ (آنها که پس از ستم دیدن در راه خدا، هجرت کردند، در این دنیا جایگاه [و مقام] خوبى به آنها مى دهیم؛ و پاداش آخرت، از آن هم بزرگ تر است اگر مى دانستند * آنها کسانى هستند که صبر و استقامت پیشه کردند، و تنها بر پروردگارشان توکل مى کنند).
شأن نزول:
بعضى از مفسران در شأن نزول این آیات چنین نقل کرده اند که گروهى از مسلمانان مانند: «بلال»، «عمّار یاسر»، «صهیب» و «خبّاب» پس از اسلام آوردن در «مکّه» سخت تحت فشار بودند، و براى تقویت اسلام و رساندن صداى خود به دیگران، پس از هجرت پیامبر(صلى الله علیه وآله) به «مدینه» هجرت کردند، هجرتى که باعث پیروزى آنها و دیگران شد. در این میان «صهیب» که مرد مسنى بود به مشرکان
«مکّه» چنین پیشنهاد کرد: من پیر مردم و بودن من با شما سودى به حال شما ندارد، و اگر مخالفتان باشم قدرت بر وارد کردن زیان به شما ندارم، بیائید اموال مرا بگیرید و بگذارید به «مدینه» بروم، آنها موافقت کردند.
«صهیب» تمام اموال خود را به آنها داد، و به سوى پیامبر(صلى الله علیه وآله) هجرت کرد، بعضى به «صهیب» گفتند: معامله پر سودى کردى! آیات فوق نازل شد و پیروزى او و امثال او را در این جهان و جهان دیگر بازگو کرد.
در تواریخ آمده است: در زمان خلفاء هنگامى که اموال بیت المال تقسیم مى شد و نوبت به مهاجرین مى رسید، به آنها مى گفتند: سهم خود را بگیرید، این همان است که خدا در این دنیا به شما وعده داده، و آنچه در انتظار شما در جهان دیگر است بیشتر است، سپس آیه فوق را مى خواندند.(1)، (2)