آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

 این آیه درباره سه نفر از متخلفان جنگ تبوک به نام هلال بن امیّه، مرارة بن ربیع و کعب بن مالک نازل شده است. یا درباره بعضى از کفار می باشد که در میدان هاى جنگ، شخصیت هاى بزرگى مانند: حمزه سید الشهداء را شهید کردند، سپس دست از شرک برداشته و مسلمان شدند.

در آیه (106) سوره «توبه» می خوانیم: «وَ آخَرُونَ مُرْجَوْنَ لاَِمْرِ اللّهِ إِمّا یُعَذِّبُهُمْ وَ إِمّا یَتُوبُ عَلَیْهِمْ وَ اللّهُ عَلیمٌ حَکیمٌ»؛ (و گروهى دیگر، به فرمان خدا واگذار شده اند [و کارشان با خداست]؛ یا آنها را مجازات مى کند، و یا توبه آنان را مى پذیرد [هر طور که شایسته باشند]؛ و خداوند دانا و حکیم است).
شأن نزول:
جمعى از مفسران گفته اند: آیه فوق، درباره سه نفر از متخلفان جنگ «تبوک» به نام «هلال بن امیّه»، «مرارة بن ربیع» و «کعب بن مالک» نازل شده است،(1) که شرح پشیمانى و چگونگى توبه آنها، در تفسیر نمونه ذیل آیه 118 همین سوره، بیان شده است.
از بعضى دیگر از روایات استفاده مى شود: آیه فوق درباره بعضى از «کفار» است، که در میدان هاى جنگ با مسلمانان، شخصیت هاى بزرگى مانند: «حمزه» سید الشهداء، و امثال او را شهید کردند، سپس دست از شرک برداشته و به آئین اسلام روى آوردند.(2)، (3)