آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

زَیْد الخیر و عدىّ بن حاتم به پیامبر(ص) گفتند: ما جمعیتی هستیم که با سگ ها و بازهاى شکارى صید مى کنیم، سگ هاى شکارى ما حیوانات وحشى حلال گوشت را مى گیرند، بعضى از آنها زنده به دست ما مى رسد، آنها را سر مى بریم، ولى بعضى از آنها به وسیله سگ ها کشته مى شوند و ما فرصت ذبح آنها را پیدا نمى کنیم، تکلیف چیست؟ آیه فوق نازل شد و به آنها پاسخ داد.

در آیه (4) سوره «مائده» می خوانیم: «یَسْئَلُونَکَ ما ذا أُحِلَّ لَهُمْ قُلْ أُحِلَّ لَکُمُ الطَّیِّباتُ وَ ما عَلَّمْتُمْ مِنَ الْجَوارِحِ مُکَلِّبینَ تُعَلِّمُونَهُنَّ مِمّا عَلَّمَکُمُ اللّهُ فَکُلُوا مِمّا أَمْسَکْنَ عَلَیْکُمْ وَ اذْکُرُوا اسْمَ اللّهِ عَلَیْهِ وَ اتَّقُوا اللّهَ إِنَّ اللّهَ سَریعُ الْحِسابِ»؛ (از تو سؤال مى کنند چه چیزهایى براى آنها حلال شده است؟ بگو: آنچه پاکیزه است، براى شما حلال گردیده، و [نیز] صید حیوانات شکارى و سگ هاى تربیت یافته که ازآنچه خداوند به شما تعلیم داده به آنها یاد داده اید، پس از آنچه این حیوانات براى شما [صید مى کنند و] نگاه مى دارند، بخورید؛ و نام خدا را بر آن ببرید؛ و از [معصیت] خدا بپرهیزید که خداوند سریع الحساب است).
شأن نزول:
درباره آیه فوق شأن نزول هائى ذکر کرده اند که مناسب تر از همه این است: «زَیْد الخیر» و «عدىّ بن حاتم» که دو نفر از یاران پیامبر(صلى الله علیه وآله) بودند، خدمتش رسیده، عرض کردند: ما جمعیتى هستیم که با سگ ها و بازهاى شکارى صید مى کنیم، سگ هاى شکارى ما حیوانات وحشى حلال گوشت را مى گیرند، بعضى از آنها زنده به دست ما مى رسد، آن را سر مى بریم، ولى بعضى از آنها به وسیله سگ ها کشته مى شوند و ما فرصت ذبح آنها را پیدا نمى کنیم و با این که مى دانیم خدا گوشت مردار را بر ما حرام کرده، تکلیف ما چیست؟ آیه فوق نازل شد و به آنها پاسخ گفت.(1)، (2)