آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

هنگامى که بعضى از بزرگان روشن ضمیر یهود، همچون «عبداللّه بن سلام» و یارانش، به آئین اسلام گرویدند، جمعى از رؤساى یهود به نزد آنها آمده، زبان به سرزنش و ملامت آنان گشودند و حتى آنها را تهدید کردند که چرا آئین پدران و نیاکان خود را ترک گفته و اسلام آورده اند؟ آیات فوق به عنوان دلدارى و بشارت به آنها و سایر مسلمانان نازل گردید.

در آیات (111 ـ 112) سوره «آل عمران» می خوانیم: «لَنْ یَضُرُّوکُمْ إِلاّ أَذىً وَ إِنْ یُقاتِلُوکُمْ یُوَلُّوکُمُ الاَْدْبارَ ثُمَّ لایُنْصَرُونَ * ضُرِبَتْ عَلَیْهِمُ الذِّلَّةُ أَیْنَ ما ثُقِفُوا إِلاّ بِحَبْل مِنَ اللّهِ وَ حَبْل مِنَ النّاسِ وَ باؤُ بِغَضَب مِنَ اللّهِ وَ ضُرِبَتْ عَلَیْهِمُ الْمَسْکَنَةُ ذلِکَ بِأَنَّهُمْ کانُوایَکْفُرُونَ بِآیاتِ اللّهِ وَ یَقْتُلُونَ الاَْنْبِیاءَ بِغَیْرِ حَقّ ذلِکَ بِما عَصَوْا وَکانُوا یَعْتَدُون»؛ (اهل کتاب هرگز نمى توانند به شما زیان برسانند، جز آزارهاى مختصر؛ و اگر با شما پیکار کنند، به شما پشت خواهند کرد [و شکست خواهند خورد]؛ سپس کسى آنها را یارى نمى کند. * هر کجا یافت شوند، مهر ذلت بر آنان خورده است؛ مگر با ارتباط به خدا، [و تجدید نظر در روش ناپسند خود] و [یا] با ارتباط با مردم [و وابستگى به این و آن]؛ و به خشم خدا گرفتار شده اند، و مهر بیچارگى بر آنها زده شده؛ چرا که آنها به آیات خدا، کفر مى ورزیدند و پیامبران را به ناحق مى کشتند. اینها به خاطر آن است که گناه کردند؛ و [به حقوق دیگران] تجاوز مى نمودند).
شأن نزول:
هنگامى که بعضى از بزرگان روشن ضمیر یهود، همچون «عبداللّه بن سلام» و یاران خود آئین پیشین را ترک گفته و به آئین اسلام گرویدند، جمعى از رؤساى یهود به نزد آنها آمده، زبان به سرزنش و ملامت آنان گشودند و حتى آنها را تهدید کردند که: چرا آئین پدران و نیاکان خود را ترک گفته و اسلام آورده اند؟
آیات فوق به عنوان دلدارى و بشارت به آنها و سایر مسلمانان نازل گردید.(1)، (2)