آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

بعضى از طوائف عرب و غير عرب، قسمتى از زراعت و حيوانات را بدون دليل بر خود حرام کرده و تحريم آن را به خدا نسبت مى دادند آيات فوق نازل شد و آنها را از اين عمل ناروا باز داشت.

در آیات (168 ـ 169) سوره «بقره» می خوانیم: «یا أَیُّهَا النّاسُ کُلُوا مِمّا فِی الاَْرْضِ حَلالاً طَیِّباً وَ لاتَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّیْطانِ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبینٌ * إِنَّما یَأْمُرُکُمْ بِالسُّوءِ وَ الْفَحْشاءِ وَ أَنْ تَقُولُوا عَلَى اللّهِ ما لا تَعْلَمُونَ»؛ (اى مردم! از آنچه در زمین است، حلال و پاکیزه بخورید! و از گام هاى شیطان، پیروى نکنید؛ چه این که او، دشمن آشکار شماست! * او شما را فقط به بدى ها و کار زشت فرمان مى دهد؛ [و نیز دستور مى دهد] آنچه را که نمى دانید، به خدا نسبت دهید).
شأن نزول:
از «ابن عباس» نقل شده بعضى از طوائف عرب، همانند «ثقیف»، «خزاعه» و غیر آنها قسمتى از انواع زراعت و حیوانات را بدون دلیل بر خود حرام کرده بودند (حتى تحریم آن را به خدا نسبت مى دادند) آیات فوق نازل شد و آنها را از این عمل ناروا باز داشت.(1)، (2)