آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

در آیات 37 ـ 40 سوره یس از تاریکی شب و نور آفتاب به عنوان دو آیت الهى یاد شده. نور آفتاب که روشنایی، نزول قطرات باران، نمو گیاهان، شکفتن غنچه ها، رسیدن میوه ها، حتى تولید برق و انواع محصولات صنعتى و هر حرکت و جنبشی به این منبع بزرگ انرژى ختم مى شود، اگراین منبع عظیم نبود، همه جا خاموش، بى روح و بى حرکت بود. تاریکى شب هم، از نظر تعدیل نور آفتاب و تأثیر عمیق آن در آرامش جسم و جان و جلوگیرى از خطرات تابش یک نواخت نور خورشید یک امر حیاتى براى انسانهاست.

قرآن مجید در آیات 37 ـ 40 سوره «یس» اشاره به دو موضوع که از مهمترین مسائل زندگى انسانهاست به عنوان دو آیت از آیات الهى نموده است: موضوع تاریکى شب، و موضوع خورشید و نور آفتاب.
نور، لطیف ترین و پر برکت ترین موجودات جهان ماده است، نه تنها روشنائى و زندگى ما، که هر حرکت و جنبشى بستگى به نور آفتاب دارد، نزول قطرات باران، نمو گیاهان، شکفتن غنچه ها، رسیدن میوه ها، زمزمه جویبارها، رنگین شدن سفره انسانها از انواع مواد غذائى، حتى حرکت چرخهاى عظیم کارخانه ها، و تولید برق و انواع محصولات صنعتى، بازگشت به این منبع بزرگ انرژى، یعنى نور آفتاب مى کند.
خلاصه این که: تمام انرژیهاى روى کره زمین (جز انرژى ناشى از شکستن هسته اتم ها) همه از نور آفتاب مدد مى گیرد که اگر او نبود، همه جا خاموش، بى روح، بى نور و بى حرکت و مرده بود.
تاریکى شب، با این که: بوى مرگ و فنا مى دهد، از نظر تعدیل نور آفتاب، و تأثیر عمیق آن در آرامش جسم و جان، و جلوگیرى از خطرات تابش یک نواخت نور خورشید نیز، یک امر حیاتى براى انسانها محسوب مى شود، که اگر تناوب شب و روز نبود، حرارت در کره زمین آن چنان بالا مى رفت که: همه چیز را آتش مى زد، چنان که در کره ماه که شبها و روزهاى طولانى دارد (هر کدام به اندازه پانزده شبانه روز کره زمین است) روزهایش گرمائى کشنده، و شبهایش سرمائى نابود کننده دارد.
بنابراین، هر یک از این دو (نور و ظلمت) آیتى است عظیم از آیات الهى.
از این گذشته، نظم بسیار دقیقى که بر این دو حاکم است به وجود آورنده تاریخ منظم زندگى انسانهاست، تاریخى که اگر نبود، روابط اجتماعى به هم مى ریخت، و زندگى براى انسان بسیار مشکل مى شد، از این نظر نیز این دو از آیات الهى هستند، که کسى غیر از خداى قادر و متعال توانایى چنین کارى را ندارد. (1)