آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

طبق آیه 31 سوره توبه، هیچ مسلمانى حق ندارد اطاعت بى قید و شرط انسانى را بپذیرد؛ زیرا این کار مساوی است با پرستش غیر خدا. لذا باید همه اطاعت ها در چهارچوب اطاعت خدا باشد و قرآن پیروى از دستور یک انسان را تا آنجا مجاز می شمارد که با قوانین خدا مخالفتی نداشته باشد. اطاعت بی قید و شرط از انسان ها باعث می شود آنها به شکل بت درآیند و بر اثر خودکامگى، پیروان خود را به زنجیر بکشند و این نوع بت پرستی از بت پرستی زمان جاهلیت هم بدتر است؛ زیرا بت های بی روح پرستش کنندگان خود را استعمار نمی کردند.

با اندکى تأمل در آیه 31 سوره «توبه» پاسخ این سؤال روشن مى شود، خداوند مى فرماید: (و هیچ گاه به آنها دستورى داده نشده که خدایان متعدد براى خود انتخاب کنند، بلکه به آنها دستور داده شده که تنها یک معبود را بپرستند)؛ «وَ ما أُمِرُوا إِلاّ لِیَعْبُدُوا إِلهاً واحِداً».
(معبودى که هیچ کس جز او شایسته پرستش نیست)؛ «لا إِلهَ إِلاّ هُوَ».
(معبودى که منزه است از آنچه آنها شریک وى قرار مى دهند)؛ «سُبْحانَهُ عَمّا یُشْرِکُونَ».
قرآن مجید در این آیه، درس بسیار پر ارزشى به همه پیروان خود مى دهد و یکى از عالى ترین مفاهیم توحید را ضمن آن خاطر نشان مى سازد، مى فرماید: هیچ مسلمانى حق ندارد اطاعت بى قید و شرط انسانى را بپذیرد؛ زیرا این کار مساوی است با پرستش او، همه اطاعت ها باید در چهار چوبه اطاعت خدا در آید و پیروى از دستور یک انسان تا آنجا مجاز است که با قوانین خدا مخالفت نداشته باشد، این انسان هر کس و هر مقامى مى خواهد باشد.
زیرا اطاعت بى قید و شرط، مساوى است با پرستش، و شکلى است از بت پرستى و عبودیت، اما متأسفانه مسلمانان با فاصله گرفتن از این دستور مهم اسلامى و بر پا ساختن بت هاى انسانى گرفتار تفرقه ها، پراکندگى ها، استعمارها و استثمارها شده اند و تا این بت ها شکسته نشود و کنار نرود، نباید انتظار برطرف شدن نابسامانى ها را داشته باشند.
اصولاً این گونه بت پرستى از بت پرستى هاى زمان جاهلیت که در برابر سنگ و چوب سجده مى کردند، خطرناکتر است؛ زیرا آن بت هاى بى روح پرستش کنندگان خویش را هیچ گاه استعمار نمى کردند.
اما انسان هائى که به شکل «بت» در مى آیند بر اثر خودکامگى، پیروان خود را به زنجیر اسارت مى کشند و گرفتار همه گونه انحطاط و بدبختى مى گردانند. (1)