آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

توحید اطاعت یعنی تنها مقام واجب الإطاعة ذات پاک خداست. وقتی حاکمیت مخصوص خدا باشد، مطاع بودن هم مخصوص اوست؛ چراکه هر اطاعتی مشروعیتش را از حاکمیت خدا می گیرد؛ لذا اطاعت انبیا و امامان نیز پرتوی از اطاعت خدا خواهد بود.

یعنى تنها مقام «واجب الإطاعة» در جهان، ذات پاک خدا است، و مشروعیت اطاعت از هر مقام دیگرى، باید از همین جا سرچشمه گیرد، یعنى اطاعت او، اطاعت خدا محسوب شود.
دلیل آن هم روشن است: وقتى حاکمیت مخصوص او است، مطاع بودن هم مخصوص او است، و لذا ما اطاعت انبیاء(علیهم السلام) و ائمه معصومین(علیهم السلام) و جانشینان آن ها را پرتوى از اطاعت خدا مى شمریم، قرآن مى فرماید: «مَنْ یُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أطاعَ الله»؛ (هر کس رسول خدا را اطاعت کند، خدا را اطاعت کرده است). (1)، (2)