آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

 قرآن درباره رفتار شنیع قوم لوط، از عناوینی مانند «اسراف»، «خبیث»، «فسق»،«تجاوز»، و ... استفاده می کند. هم چنین پیامبر(ص) در حدیثی می فرماید: «بوى بهشت به مشام کسى که مورد همجنس گرائى واقع مى شود نخواهد رسید». از سویی امام رضا(ع) می فرماید: «فلسفه تحریم همجنس گرایی این است که: این امر بر خلاف طبیعتى است که خداوند براى زن و مرد قرار داده، با همجنس گرا نسل بشر قطع گردیده، و تدبیر زندگى اجتماعى به فساد مى گراید، و دنیا به ویرانى کشیده می شود». بی شک حد لواط در ابواب حدود اسلامى، اعدام است.

در قرآن مجید در سوره هاى «اعراف»، «هود»، «حجر»، «انبیاء»، «نمل» و «عنکبوت» اشاراتى به وضع قوم لوط و گناه شنیع آنها شده است، منتها در هر مورد، تعبیرش با مورد دیگر متفاوت است، در حقیقت هر کدام از این تعبیرات، به یکى از ابعاد شوم این عمل ننگین اشاره مى کند:
در سوره «اعراف» مى خوانیم که لوط به آنها مى گوید: «بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُونَ»؛ (شما جمعیتى اسرافکارید).(1)
در سوره «انبیاء» مى خوانیم: «وَ نَجَّیْناهُ مِنَ الْقَرْیَةِ الَّتِی کانَتْ تَعْمَلُ الْخَبائِثَ إِنَّهُمْ کانُوا قَوْمَ سَوْء فاسِقِینَ»؛ (ما لوط را از قریه اى که «خبائث» انجام مى داد رهائى بخشیدیم، آنها قوم بد و فاسقى بودند).(2)
در آیه مورد بحث نیز خواندیم، که لوط به آنها مى گوید: «بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ عادُونَ»؛ (شما جمعیت تجاوزگرى هستید).
در سوره «نمل» آمده است: «بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ؛ (شما قومى جاهل و نادانید).(3)
و در سوره «عنکبوت» آیه 29 از زبان لوط چنین آمده است که به آنها مى گوید: «أَ إِنَّکُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجالَ وَ تَقْطَعُونَ السَّبِیلَ»؛ (شما به سراغ مردان مى روید و راه فطرت و نسل انسان را قطع مى کنید).(4)
به این ترتیب، این عمل زشت تحت عنوان «اسراف»، «خبیث»، «فسق»، «تجاوز»، «جهل» و «قطع سبیل» مطرح شده است.
«اسراف» از این نظر که، آنها نظام آفرینش را در این امر فراموش کرده و از حدّ تجاوز نمودند، و تعدى نیز به همین خاطر بر آن اطلاق شده است.
«خبیث» به معنى کار یا چیز آلوده اى است که طبع سالم آدمى از آن تنفر دارد، و چه عملى از این عمل تنفر آمیزتر است.
«فسق» به معنى خروج از اطاعت پروردگار، و برهنگى از شخصیت انسانى است که از لوازم حتمى این کار است.
«جهل» به خاطر بى خبرى از عواقب شومى است که این عمل براى فرد و جامعه دارد.
و بالاخره «قطع سبیل» نتیجه شوم این عمل را که در صورت گسترش منتهى به قطع نسل انسانى مى گردد; چرا که تدریجاً علاقه به جنس موافق جانشین علاقه طبیعى به جنس مخالف مى شود مى باشد.
در حدیثى از پیامبر گرامى اسلام(صلى الله علیه وآله) مى خوانیم: «لا یَجِدُ رِیْحَ الْجَنَّةِ زَنُوقٌ، وَ هُوَ الْمُخّنَّثُ!»؛ (بوى بهشت به مشام کسى که مورد همجنس گرائى واقع مى شود نخواهد رسید!).(5)
در حدیث دیگرى از على(علیه السلام) مى خوانیم که: «لواط را در سر حدّ کفر معرفى فرموده است».(6)
و در حدیثى از امام على بن موسى الرضا(علیه السلام) در فلسفه تحریم همجنس گرائى چنین آمده است:
«عِلَّةُ تَحْرِیمِ الذُّکْرَانِ لِلذُّکْرَانِ، وَ الإِنَاثِ لِلاْ ِنَاثِ، لِما رُکِّبَ فِی الإِنَاثِ وَ ما طُبِعَ عَلَیْهِ الذُّکْرَانُ، وَ لِمَا فِی إِتْیَانِ الذُّکْرَانِ لِلذُّکْرَانِ، وَ الإِنَاثِ لِلاْ ِنَاثِ، مِنِ انْقِطَاعِ النَّسْلِ، وَ فَسَادِ التَّدْبِیرِ، وَ خَرَابِ الدُّنْیَا»؛ (فلسفه تحریم مردان بر مردان و زنان بر زنان این است که: این امر بر خلاف طبیعتى است که خداوند براى زن و مرد قرار داده [و مخالفت با این ساختمان فطرى و طبیعى، سبب انحراف روح و جسم انسان خواهد شد] و به خاطر این است که: اگر مردان و زنان همجنس گرا شوند، نسل بشر قطع مى گردد، و تدبیر زندگى اجتماعى به فساد مى گراید، و دنیا به ویرانى کشیده می شود).(7)
این مسأله تا به آنجا از دیدگاه اسلام زشت و ننگین است، که در ابواب حدود اسلامى، حدّ آن بدون شک اعدام شمرده شده است، و حتى براى کسانى که مراحل پائین تر همجنس گرائى را انجام مى دهند، مجازات هاى شدیدى ذکر شده، از جمله:
در حدیثى از پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) مى خوانیم: «مَنْ قَبَّلَ غُلاماً مِنْ شَهْوَة أَلْجَمَهُ اللَّهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ بِلِجَام مِنْ نَار»؛ (کسى که پسرى را از روى شهوت ببوسد خداوند در روز قیامت لجامى از آتش بر دهان او مى زند!).(8)
مجازات کسى که مرتکب چنین عملى شود، از سى تا 99 تازیانه ذکر شده است.
به هر حال، شک نیست که انحراف جنسى از خطرناکترین انحرافاتى است که ممکن است در جوامع انسانى پیدا شود؛ چرا که سایه شوم خود را بر همه مسائل اخلاقى مى افکند، و انسان را به انحراف عاطفى مى کشاند.(9)، (10)