امام علی(ع) در بیان اهداف خود از پذیرش حکومت می فرماید: «خدايا! تو مى دانى آنچه را در امر حكومت انجام داديم، نه به خاطر سلطنت و مقام بود، و نه براى نيل به متاع دنيا». از این رو وقتی شوراى شش نفره عمر، پذیرش حكومت امام را مشروط به انحراف از مسير پیامبر(ص) قرار دادند، ایشان نپذيرفت. سپس می فرماید: «خدایا! اگر حكومت را پذيرفتم به خاطر اين بود كه نشانه هاى محو شده دين را بازگردانم، و حدود و قوانين تعطيل شده را اجرا نمایم».

«تعزيرات»، به خصوص در عصر و زمان ما، جايگاه ويژه خود را دارد، تا آنجا كه مى توان گفت بدون اجراى اين نوع از مجازاتها، عمل كردن به قوانين الهى و رسيدن به جامعه سالم و ايجاد امنيّت، امكان پذير نمى باشد؛ زيرا همان گونه كه در اطراف خود مى بينيم و شاهد هستيم، جرائم و بزهكاريها بر اثر عوامل مختلفى فزونى يافته و روز به روز شاهد افزايش آن مى باشيم.