دعا آثار تربيتى فراوانى دارد كه به سه نمونه آن اشاره مى شود: 1. اوّلين اثر دعا، ايجاد نور امّيد در دل انسان‏ها است. 2. دومين اثر دعا ايجاد نور تقوا در وجود انسان است. 3. سومين اثر تربيتى دعا، تقويت نور معرفت است.

آیات بسیاری از قرآن در رابطه با «انفاق» سخن گفته است. قرآن، انفاق را سبب فزونی دارایی دانسته و می فرماید: «كسانى كه اموال خود را در راه خدا انفاق مى كنند، همانند بذرى هستند كه هفت خوشه بروياند، كه در هر خوشه يكصد دانه باشد». همچنین قرآن، انفاق را شرط ایمان و نشانه رحمت می داند، زیرا كمك به نيازمندان، ايمان و تقوای انسان را قوى مى كند، و به تعبيری، انفاق به نيازمندان و كمك به مستمندان، مقدمه ايمان و سفارش به صبر و حصول رحمت الهى است.

امام علی(ع) در ارتباط با اعمال بندگان و نزدیک بودن مرگ، می فرماید: «هر كس تقوا داشته باشد كارهاى نيك او ظاهر مى شود، پس فرصت را غنيمت شمرده و براى بهشت جاويدان عمل شايسته انجام دهيد». در واقع اعمال صالح، كليد بهشت است که از تقوا بر مى خيزد. سپس مى فرمايد: «دنيا گذرگاهی است تا توشه آخرت برگيريد». اما مادى گرایان دنيا را هدف نهايى دانسته و از آخرت غافلند. آنگاه مى فرمايد: «آماده باشيد و مركبها را براى کوچ آماده كنيد». در واقع فرصت اندک و زمان كوچ نامعلوم است، پس همگان بايد آماده باشند.