از ويژگي هاي «حضرت شعيب(ع)» گريه زیاد بود به طوري كه چشمانش آسیب دید، خداوند او را شفا داد. اين قضيه سه بار ديگر نيز تكرار شد و خداوند هر بار چشمانش را به او بر گرداند. در اين موقع خدا به شعیب(ع) فرمود: علت گریه فراوان تو چیست؟ شعیب(ع) گفت: گریه من نه براي ترس از جهنّم و نه شوق به بهشت است؛ بلکه به خاطر حُبّ و عشق تو می باشد و تا تو را نبینم آرام نمی شوم. خداوند به او آرامش داد، و بشارت داد كه موساى كليم را انيس و مونس او قرار خواهد داد.

خداوند متعال مى فرماید: «اگر او سخنى دروغ بر ما مى بست * ما او را با قدرت مى گرفتیم * سپس رگ قلبش را قطع مى کردیم». وقتى مجازات دروغ بستن پیامبر(ص) به خدا ـ نعوذبالله ـ اینچنین است، حکم دیگران که پیامبر نبودند روشن مى شود. همچنین آیات زیادی در قرآن به کسانی که به خدا افترا می بندند وعده عذاب داده است.

امام حسین(ع) در روز عاشورا در چند نوبت برای اصحاب و یارانش سخنانی را بیان فرمودند که موضوعاتی مانند: سفارش به تقوا و دوری از محبت دنیا و لزوم دل بریدن از آن، خبر دادن پیامبر(ص) از این حادثه و سرنوشت آن، تعریف و تمجید از یاران خود، بشارت به اصحاب و یاران و نشان دادن جایگاه ایشان در بهشت، از مهمترین آن ها بود.