آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

از ويژگي هاي «حضرت شعيب(ع)» گريه زیاد بود به طوري كه چشمانش آسیب دید، خداوند او را شفا داد. اين قضيه سه بار ديگر نيز تكرار شد و خداوند هر بار چشمانش را به او بر گرداند. در اين موقع خدا به شعیب(ع) فرمود: علت گریه فراوان تو چیست؟ شعیب(ع) گفت: گریه من نه براي ترس از جهنّم و نه شوق به بهشت است؛ بلکه به خاطر حُبّ و عشق تو می باشد و تا تو را نبینم آرام نمی شوم. خداوند به او آرامش داد، و بشارت داد كه موساى كليم را انيس و مونس او قرار خواهد داد.

يكي از ويژگي هاي «حضرت شعيب پيامبر(عليه السلام)» اين بود كه بسيار گريه مى كرد، به حدّى كه پس از مدتي چشمانش آسيب ديد. خداوند رحمان چشمانش را شفا داد. دوباره گريه هاى فراوان آن حضرت شروع شد و آن قدر ادامه يافت كه بار ديگر چشمانش آسيب ديد. اين بار هم خداوند رحيم شفايش داد. اين كار براى بار سوم تكرار شد و خدا شفا داد؛ امّا گويا گريه هاى شعيب پيامبر(ع) تمامى نداشت، و براى مرتبه چهارم از فرط گريه هاى زياد چشمانش آسيب ديد. خداوند خطاب به حضرت شعيب(ع) فرمود: چرا اين قدر گريه مى كنى؟! اگر ترس از جهنّم تو را وادار به اين كار مى كند، آتش جهنّم را بر تو حرام كردم، و اگر شوق به بهشت باعث اين گريه هاى طولانى است، بهشت را بر تو مباح كردم! حضرت شعيب(ع) عرض كرد: گريه هاى من نه از ترس جهنّم و نه از شوق بهشت است؛ بلكه عشق تو در دلم جا كرده، و حُبّ تو تمام وجودم را پر نموده، و از عشق و علاقه تو اين قدر مى گريم، و تا زمانى كه در عالم مكاشفه قلبى، تو را نبينم آرام نمى گيرم! خداوند متعال به او آرامش داد، و به وى بشارت داد كه موساى كليم الله را انيس و مونس او قرار خواهد داد.(1)
پروردگارا! گوشه اى از اين عشق سوزان شعيب پيامبر(عليه السلام) را به همه ما ارزانى بفرما.(2)